Europa: wydarzenia tygodnia 32/2012

Przeczytaj także: Europa: wydarzenia tygodnia 31/2012

• Według banku centralnego Francji III kwartał będzie kolejnym kwartałem spadku produktu krajowego brutto o 0,1 proc. Podobny wynik gospodarka francuska uzyskała w II kwartale. Maleje wiara w skuteczność pobudzenia gospodarki wg koncepcji rządu prezydenta F. Hollanda. Według rządowej prognozy w bieżącym roku PKB Francji zwiększy się bieżącym roku o 0,3 proc., natomiast wzrost gospodarczy w 2013 roku ma wynieść 1,2 proc.
• Według Ministerstwa Gospodarki Niemiec w czerwcu 2012 r. produkcja przemysłowa spadła o 0,3 proc. r/r i o 0,9 proc. m/m. W maju wzrosła o 1,7 proc.m/m. i spadła o 0,3 proc. r/r.
• Według Federalnego Urzędu Statystycznego eksport Niemiec spadł w czerwcu 2012 r. o 1,5 proc. m/m (z uwzględnieniem dni roboczych i zmian sezonowych), po wzroście w maju o 4,2 (po korekcie) proc. Import w czerwcu spadł o 3,0 proc. m/m, po wzroście w maju o 6,2 proc.
• Agencja ratingowa Fitch potwierdziła rating kredytowy dla Niemiec na najwyższym możliwym poziomie AAA. Perspektywa dla ratingu jest stabilna.
• Wprowadzone przez rząd Montiego oszczędności negatywnie wpływają na aktywność gospodarczą we Włoszech. W I kw. 2012 roku nastąpił spadek PKB Włoch o 1,4 proc. r/r. Według prognoz w II kw. spadek ten wyniósł 2,5 proc. r/r i o 0,7 proc. kw/kw. W czerwcu produkcja przemysłowa była o 8,2 proc. r/r, a w całym pierwszym półroczu o 7 proc. niższa niż w 2011 roku. W połowie lipca agencja - Moody's obniżyła rating 13 włoskich banków, w tym UniCredit (do którego należy m. in. bank Pekao S.A.) i Intesa Sanpaolo. Wcześniej Moody's obniżył rating włoskich obligacji rządowych.
• Według oficjalnych danych z maja br. bezrobocie w Grecji wzrosło do 23,1 proc. Od kwietnia do maja liczba bezrobotnych w Grecji wzrosła o 3,1 proc., a od ubiegłego roku o 37,2 proc. Blisko jedna trzecia ludzi w wieku od 25 do 34 lat szuka pracy. W grupie ludzi młodych, niewykształconych, poniżej 24. roku życia sięga 55 proc. Rząd zapowiedział w czwartek redukcje w sektorze publicznym.
• Szefa MSZ Belgii Didier Reynders proponuje, aby proces dalszej integracji UE zmierzał w kierunku powstania federacji. Taka federacja winna posiadać większy niż obecnie budżet, musi mieć rząd europejski o większych uprawnieniach niż posiada obecnie Komisja Europejska i winna istnieć możliwość emisji wspólnych obligacji przez europejskie ministerstwo finansów.
• Portugalski prezydent Anibal Cavaco Silva wezwał Europejski Bank Centralny o jak najszybsze wykupowanie obligacji emitowanych przez zadłużone kraje. Jego zdaniem przyczyniłoby się to do wzmocnienia strefy euro.
• Według "Le Point" Europa musi się zjednoczyć lub umrze". Zdaniem gazety "dług publiczny strefy euro jest z grubsza porównywalny do długu Wielkiej Brytanii i niższy nawet niż w USA. Ale strefa cierpi z powodu niedoskonałości (systemu) wspólnej waluty".
• Warunki klimatyczne na Ukrainie jesienią 2011 i zimą 2012 r. wpłynęły zniszczenie upraw ozimych. Trzeba było ponowne obsiać ok. 1,6 mln hektarów gruntów uprawami jarymi. Zbyt ciepła tegoroczna wiosna i susza na początku lata spowodowała spadek plonów. Straty szacuje się na 1,3 mld USD. Szacuje się tegoroczne zbiory na ok. 45,3 mln ton zbóż (wobec 58 mln ton w 2011 r.). W ubiegłym sezonie Ukraina wyeksportowała 21,8 mln ton zbóż, w tym 5,2 mln ton pszenicy, 13,5 mln ton kukurydzy oraz 2,5 mln ton jęczmienia.

Komentarz do wydarzeń gospodarczych

---

RZĄD BELGIJSKI W SPRAWIE PRZYSZŁOŚCI UE

Analizując wypowiedzi i deklaracje czołowych polityków europejskich w ostatnim okresie można mieć wątpliwości, czy UE to jest jeszcze "WSPÓLNOTA". Niekiedy można mieć wrażenie, że wielu z nich na "szczeblu brukselskim" częściej postępuje zgodnie ze znanym powiedzeniem: bliższa koszula ciału. Są jednak politycy (chociaż mniej liczni i chyba mniej głośni), którzy podejmują próby zaprezentowania pomysł na połączenie sił i realizację wspólnych celów. Uznaliśmy za celowe przedstawienie naszym czytelnikom koncepcje jednego z takich polityków - szefa MSZ Belgii Didier Reyndersa...

Główna jego teza jest następująca: proces dalszej integracji UE powinien zmierzać w kierunku powstania federacji. Taka federacja winna posiadać większy niż obecnie budżet, musi mieć rząd europejski o większych uprawnieniach niż posiada obecnie Komisja Europejska i winna istnieć możliwość emisji wspólnych obligacji przez europejskie ministerstwo finansów. Pozornie jest to prosta propozycja. Na nią można odpowiedzieć również pewną odmianą znanego powiedzenia: w tym największy jest ambaras, aby wszyscy chcieli chcieli... razem usiąść i rozmawiać o wspólnej, europejskiej przyszłości!

Oto kilka szczegółów dotyczących sposobu widzenia przyszłości Europy przez ministra D. Reyndersa:

• integracja europejska powinna prowadzić do federacji, lecz nie oznacza to równoczesnego odebrania wielu kompetencji państwom czy regionom. W jego opinii struktura federalnej nie musi sprowadzać się do centralizacji w zarządzaniu.Federalizacja winna być połączona z rozłożeniem zadań organów publicznych na właściwych poziomach
• taka federacja powinna mieć odpowiednią strukturę administracyjną. Na jej czele winien stać europejski rząd z klasycznymi kompetencjami, z określonymi uprawnieniami i odpowiedzialnością. Na czele takiej władzy powinien stać przewodniczący wybierany przez Parlament Europejski. Taki rząd powinien zajmować się sprawami europejskimi (!), na europejskich interesach, z mniejszą ilością ministrów-komisarzy, którzy nie są jak dotąd przedstawicielami każdego z unijnych krajów.
• Władza ustawodawcza byłaby w rękach dwuizbowego zgromadzenia, przy czym pierwsza izba reprezentująca bezpośrednio obywateli-Parlament Europejskiego, oraz druga izba - reprezentująca państwa. Reynders proponuje, aby dotychczasowa Rada ministrów ewoluowała w stronę Izby Państw.
• bazą finansową działalności UE według tej propozycji ma być budżet, składający się z wkładów poszczególnych krajów lecz większych niż dotąd (obecnie jest to ok. 1 proc. unijnego PKB, podczas gdy federalny budżet amerykański to ok. 22 proc. PKB USA).

Zdaniem Reyndersa w ramach takiej wspólnoty rządy poszczególnych krajów winny realizować politykę zgodnie z celami budżetowymi, społecznymi i gospodarczymi wyznaczonymi na poziomie władz europejskich, przy zachowaniu reguł niezbędnych dla zachowaniu warunków niezbędnych dla zrównoważonego rozwoju.

Prezentując główne elementy tego sposobu postrzegania przyszłości wspólnoty europejskiej mam wrażenie, że bazuje on na zbyt idealistycznych założeniach, bo w pełnej wypowiedzi belgijskiego ministra jest także wiele słów o europejskiej solidarności wspieranie biednych regionów itp. Śledząc ostatnie pięć lat, w życiu UE i Eurolandu, zapoznając się z wynikami kolejnych szczytów "ostatniej szansy" mam wrażenie, że atmosfera dla takich koncepcji pogłębiania jest mniej korzystna niż w 2008 roku...