Budżet domowy 2010

Przeczytaj także: Budżet domowy 2009

W najgorszej sytuacji materialnej były małżeństwa posiadające troje i więcej dzieci na utrzymaniu, gdzie dochód na osobę był o ok. 40% niższy niż średnia dla Polski ogółem (717 zł). Rodziny samotnych matek lub ojców z dziećmi na utrzymaniu dysponowały przeciętnym miesięcznym dochodem o 17,8% niższym od przeciętnej dla gospodarstw ogółem (około 981 zł).

Poziom wydatków w zależności od typu biologicznego gospodarstwa domowego był również zróżnicowany. Małżeństwa bez dzieci przeciętnie miesięcznie wydawały ok. 1411 zł na osobę, co stanowiło o 42,4% więcej niż wydatki przeciętnego gospodarstwa domowego. Wydatki wyższe niż przeciętne odnotowano również wśród małżeństw z jednym dzieckiem (o 18,8%). Gospodarstwa małżeństw z trojgiem i więcej dzieci na utrzymaniu miały wydatki na jedną osobę o 38,5% niższe niż przeciętna krajowa.

Udział wydatków w dochodzie rozporządzalnym wahał się od 82,5% w gospodarstwach domowych małżeństw bez dzieci do 99,8% w gospodarstwach domowych matek lub ojców samotnie wychowujących dzieci. W gospodarstwach małżeństw z 3 i więcej dzieci na utrzymaniu udział ten wyniósł 85,2%.

Poniżej przeciętnej krajowej o ok. 17,5 % kształtował się również poziom miesięcznego dochodu rozporządzalnego na osobę w gospodarstwach domowych, które miały w swoim składzie osobę niepełnosprawną. Przeciętny miesięczny dochód rozporządzalny wynosił w tych gospodarstwach ok. 984 zł na osobę, podczas gdy w gospodarstwach nie mających w swoim składzie osób niepełnosprawnych – ok. 1254 zł na osobę. Przeciętne miesięczne wydatki na osobę w gospodarstwach domowych, w których składzie była osoba niepełnosprawna wyniosły ok. 838 zł, podczas gdy w gospodarstwach domowych nie mających w swoim składzie osób niepełnosprawnych – ok. 1036 zł.

Wydatki gospodarstw domowych z osobami niepełnosprawnymi były o ok. 15,5% niższe od przeciętnych miesięcznych w gospodarstwach ogółem i o ok. 19% niż przeciętna w gospodarstwach bez osób niepełnosprawnych.

Udział wydatków w dochodzie w gospodarstwach domowych bez osób niepełnosprawnych wyniósł 82,7%, a w gospodarstwach domowych, w których osoba niepełnosprawna była osobą dostarczającą najwyższe dochody - 89,3%.

Spożycie ilościowe żywności

W 2010 roku odnotowano dalszy spadek spożycia większości podstawowych artykułów żywnościowych. Najbardziej spadło spożycie owoców (o 9,0%), z wyjątkiem bananów i owoców cytrusowych (wzrost o 17,1% i 5,0%). Nastąpił też spadek spożycia mięsa wołowego (o 8,3%), masła (o 6,9%), cukru (o 5,8%), śmietany i śmietanki (o 5,0%), pieczywa (o 3,7%), warzyw o 3,2% (w tym ziemniaków o 4,7%), z wyjątkiem ogórków i cebuli (wzrost odpowiednio o 8,2% i 2,1%), a także ryb (o 2,2%).

Wzrosło spożycie napojów bezalkoholowych (o 9,1%), głównie wód mineralnych i źródlanych (o 14,2%), serów (o 3,3%), zwłaszcza serów twarogowych (o 5,8%), mięsa wieprzowego (o 3,0%), drobiu (o 2,0%).

Najistotniejsze zmiany w spożyciu żywności wystąpiły w gospodarstwach domowych rolników. W grupie tej spadło spożycie owoców (o 21,9%), wzrosło spożycie kasz, ryżu, płatków (o 8,1%), drobiu (o 7,7%), wędlin wysokogatunkowych i kiełbas trwałych (o 7,6%).

Poziom spożycia większości artykułów żywnościowych zależy od dochodów gospodarstwa domowego. Wraz ze wzrostem poziomu zamożności gospodarstw rośnie poziom spożycia niektórych artykułów żywnościowych. Tak jak i w roku 2009 w gospodarstwach domowych ogółem osiągających najwyższe dochody (V grupa kwintylowa) spożywano w porównaniu z rodzinami o najniższych dochodach (I grupa kwintylowa): pięciokrotnie więcej soków warzywnych, ponad czterokrotnie więcej napojów mlecznych, około trzykrotnie więcej wód mineralnych i źródlanych, soków owocowych i jogurtów, ponad dwukrotnie więcej owoców, wędlin wysokogatunkowych i kiełbas trwałych, ryb, wyrobów cukierniczych i ciastkarskich oraz warzyw. Natomiast w gospodarstwach domowych o najniższych dochodach (I grupa kwintylowa) spożywano więcej pieczywa, mąki, ziemniaków i cukru.