Techniki prezentacji: kontakt ze słuchaczami

Przeczytaj także: Techniki prezentacji - pytania i odpowiedzi

Użyj swojej inwencji

Użyj inwencji, by wymyślić scenkę, która skupi na tobie uwagę słuchaczy. Czytając lub przeglądając kolorowe magazyny lub gazety codzienne, miej oczy otwarte na gry słów, fortele słowne, zagadki logiczne itp. Przy odrobinie fantazji możesz takie perełki wykorzystać do efektownych wstępów czy zakończeń twojej prezentacji.

Pamiętaj, by zagadek logicznych używać w taki sposób aby miały bezpośredni związek z twoją prezentacją. Po wyjawieniu rozwiązania takiej zagadki możesz np. powiedzieć: Widzicie… często jest tak, że to, co na początku wydaje się zadaniem niemożliwym do rozwiązania, okazuje się całkiem proste, jeśli tylko podejść do problemu w odpowiedni sposób. I o tym właśnie opowiada ta prezentacja – o rozwiązywaniu problemów w odpowiedni sposób.

Jeżeli chodzi o wymyślanie efektów mających nadać twojej prezentacji nieco dramaturgii, istnieją tylko dwa ograniczenia w tym zakresie: twoja fantazja i zasadność zastosowania.

Kontakt wzrokowy ze słuchaczami

Żywa komunikacja

Chcąc nawiązać kontakt z publicznością, musisz pamiętać o kontakcie wzrokowym. Komunikacja jest żywa, gdy przemawiający widzi tych, do których mówi. Niestety, często zdarza się, że mówca czyta każde słowo ze swoich notatek, patrząc przy tym w podłogę, w bok, ale nie na słuchaczy.

Wstań

Najlepiej jest przemawiać na stojąco. To daje słuchaczom lepszy obraz ciebie i ułatwia komunikację. Wielu ludzi chce widzieć twarz mówcy, aby lepiej odbierać całą wypowiedź. Stojąc w czasie przemawiania, masz także lepszą kontrolę nad tym, jak reagują słuchacze.

Bez kontaktu wzrokowego nie ma kontaktu z publicznością

Patrzenie na osoby, do których mówimy, wskazuje na nasze zainteresowanie odbiorcami i ich celami. Jeśli zbyt często będziesz się odwracał, patrzył w okno, w notatki albo w sufit, zostaniesz odebrany jako osoba nieuprzejma lub roztargniona.

Wielu mówcom, szczególnie tym nieśmiałym lub zdenerwowanym, trudno jest wodzić spokojnie wzrokiem po publiczności. Jest to jednak słabość, nad którą trzeba popracować. Musisz świadomie ćwiczyć się w patrzeniu na słuchaczy. Bez kontaktu wzrokowego nie nawiążesz z nimi kontaktu kontaktu. W sytuacjach, gdy zadajesz słuchaczom pytania, patrzenie na nich jest niezmiernie ważne – inaczej pytanie nie odniesie zamierzonego efektu.

Nie za szybko

Gdy mówisz, nie wystarczy, że będziesz rzucał na słuchaczy przelotne spojrzenia. Mogą oni wówczas mieć wrażenie, że nie jesteś do końca pewny tego, co mówisz. Zamiast tego powinieneś na 3 do 5 sekund zatrzymać wzrok na którymś ze słuchaczy i spojrzeć mu w oczy. Potem spójrz na kogoś innego i zawieś na nim wzrok na kilka sekund. Postaraj się spojrzeć w ten sposób na większość słuchaczy i pozwól, by każdy poczuł, że mówisz właśnie do niego. Na początku być może będziesz musiał bardzo się starać, by wędrując wzrokiem po zebranych, nie robić tego zbyt szybko. Wkrótce jednak intuicyjnie wyczujesz, jakie zachowanie jest dobre i naturalne.

Wielu osobom przemawiającym publicznie wydaje się, że patrzą swoim słuchaczom w oczy przez kilka sekund, podczas gdy w rzeczywistości robią to przez ułamek sekundy. Patrzenie prosto w oczy pociąga za sobą co najmniej trzy zalety.

• Pomaga tobie jako mówcy skoncentrować się na jednostkach i nie postrzegać słuchaczy jako grupy. Trema towarzysząca wypowiadaniu się przed grupą ludzi osłabnie, jeśli skoncentrujesz się na poszczególnych osobach, a nie grupie jako całości. Pierwszą zaletą patrzenia słuchaczom w oczy przez 3-5 sekund jest więc to, że pomaga ci to się zrelaksować.
• Słuchacze są bardziej zaangażowani i zainteresowani. Dzięki temu, że patrzysz na każdego z osobna, każdy z publiczności czuje, że mówisz tylko do niego. Jeśli spojrzysz na daną osobę, będzie cię ona uważnie słuchać, nawet wtedy, gdy twój wzrok powędruje już dalej. Słuchacze czują, że troszczysz się o każdego z nich. W ten sposób rozbudzasz zainteresowanie i motywujesz ich do słuchania.
• Robisz wrażenie osoby pewnej siebie, która wie, o czym mówi. Pomaga to wzbudzić zaufanie słuchaczy w stosunku do siebie.