Europa: wydarzenia tygodnia 25/2010

Przeczytaj także: Europa: wydarzenia tygodnia 24/2010

• W gospodarce unijnej (27) w miesiącu kwiecień nastąpił wzrost produkcji przemysłowej o 7,8 proc. r/r (0,5 proc. m/m), natomiast w strefie euro o 9,5 proc. r/r (0,8 proc. m/m). Dla wybranych unijnych krajów wyniki były następujące: Niemcy +13,9 proc. r/r, Grecja -6,4 proc. r/r.
• Ekonomiści banku Barclays zwiększyli o 0,2 pkt proc. do 2 proc. prognozę PKB dla niemieckiej gospodarki na 2010 r., natomiast utrzymali na 2011 r. wzrost PKB na poziomie 2,5 proc. obniżyli też prognozę PKB Włoch do 1,2 proc. z 1,3 proc. w 2010 r. oraz do 1,6 proc. z 2,0 proc. w 2011 r. wskazując na zacieśnienie polityki fiskalnej.
• Nowe brytyjskie biuro ds. odpowiedzialnej polityki budżetowej (ang. Office of Budget Responsibility) opublikowało prognozę wzrostu gospodarczego Wielkiej Brytanii na 2010 r.: +1,3 proc., 2011 r.: +2,6 proc., 2012 r.: 2,8 proc. i 2013 r.: 2,6 proc.
• Prognoza inflacji dla Wielkiej Brytanii zakłada, iż w krótkim okresie jej poziom przewyższy 3,0 proc., natomiast cel inflacyjny ( 2,0 proc.) osiągnie dopiero w 2011 r. W 2011 r. stopa bezrobocia wyniesie 8,1 proc. wobec 7,6 proc. w br. W latach 2011-2014 stopa bezrobocia będzie się stopniowo obniżać w stronę 6,3 proc.
• W Szwecji znowelizowano ustawę nakazującą wyłączyć elektrownie atomowe w 2010 r. Teraz będzie można budować nowe bloki jądrowe w miejscach, w których już istnieją. Obecnie12 reaktorów pracujących w Szwecji zapewnia ok. połowy prądu wytwarzanego w tym kraju.
• Spadek PKB Grecji szacowany jest na 3,1 proc. w br. i 2,7 proc. w 2011 r., zaś Hiszpanii odpowiednio na 0,9 proc. i 1,1 proc. Średni przyrost PKB dla wszystkich państw eurolandu został przez analityków ustalony na 1,1 proc. w 2010 r. i 1,8 proc. w 2011 r. (jest to obniżka o 0,3 pkt. proc. w porównaniu z poprzednią prognozą - 2,1 proc.).
• Rating greckich obligacji rządowych został zredukowany przez agencje Moody’s z „A3” do „Ba1”.
• Obywatele UE w miesiącu maj nabyli 1,129 mln nowych samochodów – mniej o 116 tys. niż w tym samym miesiącu 2009 r.
• Centralny bank Szwajcarii nie zmienił stóp procentowych – benchmarkowa stopa wynosi 0,25 proc.
• Według stowarzyszenia ACI w wyniku pyłu pochodzącego z wulkanu Eyjafjoell europejscy przewoźnicy lotniczy stracili 300 mln EUR a liczba obsługiwanych pasażerów była niższa o 17 mln.

Komentarz do wydarzeń gospodarczych

---

EURO, czyli KONIEC SIELANKI. ZACZYNAJĄ SIĘ SCHODY

Pierwsze lata po wprowadzeniu na rynek euro były dla europejskiej waluty prawdziwą sielanką. Z roku na rok wzrastało zaufanie do niej, do jej stabilności, ale też do jej „strażnika” - Europejskiego Banku Centralnego. Nie ulega wątpliwości, że w zdobywaniu kolejnych obszarów świata, gdzie euro stawało się realną walutą rezerwową pomagała stosunkowa mała dbałość Stanów Zjednoczonych o wartość dolara, oraz jeszcze nieprzygotowanie Chin do wprowadzenia juana do grupy, w której są dziś dolar, euro, jen, brytyjski funt, szwajcarski frank. Mimo że gospodarka, która stała za europejską walutą nie charakteryzowała się wysoką dynamiką wzrostu, to jednak była europejska waluta została uznana za stabilną, a polityka gospodarcza krajów strefy euro była uważana za rozważną i z niskim poziomem ryzyka. Wydaje się, że ostatnio euro jest w trudniejszej sytuacji sytuacji. Co prawda uczyniono wiele, by zmniejszyć poziom zaniepokojenia związany z euro, jednak nie ma pewności, czy te działania są wystarczające i na jaki czas wystarczą....

Śledząc wypowiedzi ekspertów można powiedzieć, że brak jest jeszcze dzisiaj podstaw nawet do umiarkowanego optymizmu. Wynika to stąd, że w gronie politycznych decydentów nie ma jeszcze pełnej zgodności tak co do wspólnej diagnozy, jak i środków zaradczych. Obrazowo, obecne wymagania wobec euro definiuje się następująco:

• europejska waluta winna mieć takie cechy jak niemiecka marka, ale równocześnie
• powinna to być walutą opartą na: mocnych fundamentach gospodarczych, a w pierwszej kolejności na niskiej inflacji oraz na konserwatywnej polityce fiskalnej.

To są jednak życzenia, jeszcze dziś nieco odległe od rzeczywistości.

Drugie pytanie jest też ważne: w jakim stopniu obecnie realizowane działania mające na celu ustabilizowanie rynkowej pozycji euro będą skuteczne dziś i jak rozwiązują problem w dłuższej perspektywie czasowej.

Dotychczasowe wysiłki krajów strefy euro dały w pewnym zakresie oczekiwany skutek. Zdecydowano o gwarancjach dla Grecji (110 mld euro) i o stworzeniu parasola ochronny dla wszystkich krajów strefy (750 mld euro). W krytycznym momencie skłoniono władze Europejskiego Banku Centralnego, aby poinformował o gotowości do skupu obligacji zagrożonych krajów. Podjęte działania zapewniły płynność sektorowi bankowemu i uspokoiły nastroje na rynkach światowych. Można powiedzieć, że skutecznie zażegnano „pożar”, jednak pozostają wątpliwości, czy zaradzono powstaniu podobnych przypadków jak w Grecji. Skrótowo można powiedzieć, że ustabilizowano rynki finansowe, a na straży stabilności cen stoi EBC, jednak w dalszym ciągu brakuje kompleksowych rozwiązań dotyczących stabilności fiskalnej oraz mechanizmów pilnujących ich przestrzegania. To, jak się uda przygotowanie takich rozwiązań, jak one będą przestrzegane zdecyduje o rynkowej pozycji euro i składzie krajów należących do tej strefy walutowej. Będzie miało też wpływ na to, czy któryś z krajów zagrozi opuszczeniem strefy (jak to robiły Niemcy), lub czy jakieś kraje (w tym Polska) będą chciały wstąpić do tego elitarnego klubu.