Tydzień 47/2003 (17-23.11.2003)

• Francji i Niemcom grozi trzeci rok z rzędu przekroczenie 3% granicy deficytu. Przewiduje się, że Komisja Europejska przyjmie elastyczną interpretację reguł. Na wszelki jednak przypadek oba kraje posiadają wystarczające poparcie innych krajów, by podczas najbliższego spotkania ministrów finansów strefy euro zablokować niekorzystne dla siebie decyzje.

• Rosyjski rząd podniósł prognozę tegorocznego tempa rozwoju swojej gospodarki do 6,6% (w roku 2002 wyniosło ono 4,3%).

• Do końca września wartość kapitału zagranicznego zainwestowanego w rosyjską gospodarkę wyniosła 53,6mld USD. Najwięksi inwestorzy to: Niemcy (10,5mld USD), Cypr (7,6mld USD), Wielka Brytania (6,5mld USD), USA (5,8mld USD), Francja (3,7mld USD) i Holandia (3,3mld USD).

• Nieszczęścia chodzą parami. Program ratowania francuskiego koncernu Alstom natrafił na opory w Komisji Europejskiej. Na domiar złego w jego stoczni w Saint-Nazaire doszło do tragicznego wypadku, w którym zginęło 15 osób zwiedzających statek Queen Mary 2-najnowsze dziecko francuskich konstruktorów.

• Podpisany przez kraje kandydackiej "10" Traktat Akcesyjny zobowiązuje te państwa do pozbycia się na własny koszt nadmiernych zapasów produktów rolnych. Jeśli ten warunek nie będzie spełniony, unijne przepisy przewidują ich opodatkowanie.

• Stopa bezrobocia we wrześniu wyniosła: w Polsce 17,5%, na Węgrzech 5,7% i w Czechach 10,1%.

• Trwają zawirowania wokół polsko-ukraińskiej umowy międzyrządowej w sprawie eksploatacji rurociągu Odessa - Brody i jego przedłużenia do Płocka. Ma ona być podpisana 26 listopada w Brukseli. Umowa ma wejść w życie w 30 dni po wymianie przez rządy not o jej zatwierdzeniu. Ukraina ma zaś podjąć w tej sprawie ostateczną decyzję do 15 stycznia 2004 roku...

• Mimo aresztowania byłego szefa Jukosu Michaiła Chodorkowskiego, który jest oskarżany o przestępstwa finansowe koncern w dalszym ciągu poszukuje przyszłego partnera na światowym rynku. Prowadzi rozmowy z amerykańskimi koncernami paliwowymi ExxonMobil i ChevronTexaco.

• AMD to drugi po Intelu producent procesorów. Ostatecznie koncern zdecydował się zbudować najnowszą swoją fabrykę procesorów w Dreźnie. Koszt inwestycji szacuje się na ok. 2,4mld euro. Da to 1400 miejsc pracy dla wysoko wykwalifikowanych pracowników. O wyborze przeważyła obietnica rządowej linii kredytowej o wartości ok. 560mln euro.

• Niemiecki koncern E.ON to drugi, co do wielkości europejski koncern usługowy. Działa w obszarze dystrybucji energii elektrycznej i gazu, zapewnia dostawy wody, odbiera ścieki i śmieci. Po trzech kwartałach jego zysk netto wyniósł 3,38mld euro. To o 11% więcej, niż w analogicznym okresie 2002 roku. Według prognoz, w tym roku osiągnie najlepszy wynik w swojej historii.

Mikrokomentarz do wydarzeń gospodarczych

---

CZYM DLA POLSKI ZAKOŃCZY SIĘ OBECNY ETAP "GRY INTERESÓW" NA EUROPEJSKIM RYNKU PALIW

Niezawodność dostaw paliw do krajów "12" to jeden z najpoważniejszych problemów strategicznych Unii. Rosja w ostatnich latach jest uznawana przez Unię za kraj stabilny i przewidywalny. Stosunki czołowych krajów Unii (w tym Niemiec i Francji) z Rosją uznawane są dziś za wzorcowe. Nic dziwnego, że Rosja jest dziś głównym dostawcą paliw dla Unii. Ukraińskie rurociągi w tym przedsięwzięciu są ważnym ogniwem. Jednak, by były one niezawodne, trzeba je remontować i modernizować, a na to są potrzebne pieniądze, których Ukraina niestety nie ma...

Kanclerz Niemiec oraz prezydenci Rosji i Ukrainy w roku ubiegłym uzgodnili, że zarząd nad ukraińskimi rurociągami będzie miało konsorcjum powołane przez te trzy kraje. Od tego czasu odbyło się kilka spotkań na najwyższym szczeblu, minęło też kilka kolejnych terminów realizacji przyjętych zobowiązań...

Na początku Ukraina wybudowała rurociąg z Odessy do miejscowości Brody. Potem zaproponowała dostawę ropy kaspijskiej do Polski i dalej do Niemiec, z pominięciem rurociągów rosyjskich. Gdy na początku roku USA zajęło Irak, projekt rozszerzono proponując pompowanie tym rurociągiem także ropy irackiej. Koncepcja wydaje się być realizowalną, bo do tureckiego portu Ceyhan dochodzi rurociąg z Iraku. Nie jest tajemnicą, że jest to projekt sprzeczny z gospodarczymi i politycznymi interesami rosyjskimi. Nic dziwnego, że spotyka się on ze sprzeciwem Rosji.

Od samego początku koncepcję popierają Amerykanie. Po okresie wahań poparła ją również Polska, a nieśmiałe poparcie wyraziła Bruksela, oferując pokrycie kosztów prac studialnych i obiecując w przyszłości udzielenie kredytu jej realizatorom.
Teraz rurociąg wymaga napełnienia ropą. Wcześniej jednak wymaga decyzji Ukrainy o sposobie jego wykorzystania. Rosja zaoferowała własne dostawy ropy dla napełnienia rurociągu, ale zaproponowała też odwrócenie kierunku jego pracy i wykorzystanie go do transportu swojej ropy. Propozycje te od dłuższego już czasu są "wspierane" wywieranymi na Ukrainę różnymi naciskami tak w sferze politycznej, jak i w obszarze współpracy gospodarczej. Czy Ukraina ma siły, by oprzeć się naciskom silnego sąsiada? Czy wesprze ją w tym Unia, jakie stanowisko zajmą Niemcy?...

Polska zaangażowała się w tę koncepcję. Zaproponowała przedłużenie rurociągu z Brodów do Płocka, a nawet do Gdańska. Zaproponowała też stworzenie warunków umożliwiających przesyłanie tej ropy do Niemiec. Jesteśmy po kolejnej rundzie negocjacji polsko-ukraińskich w tej sprawie. Przygotowano już nawet porozumienie międzyrządowe. Przewidywano, że będzie ono podpisane w październiku jednak pod warunkiem, że rozpocznie się napełnianie rurociągu ropą kaspijską. Termin ten nie został dotrzymany, podobnie jak następny wyznaczony na 13 listopada. Teraz wyznaczono kolejny termin podpisania umowy na 26 listopada w Brukseli. Umowa ta ma wejść w życie 30 dni od daty wymiany przez rządy not o jej zatwierdzeniu. Cóż, kiedy ostatnio Ukraina poinformowała, że w tej sprawie na ostateczną decyzję wyznaczyła sobie termin do 15 stycznia 2004 roku...

Trwają zawirowania wokół sprawy powołania międzynarodowego konsorcjum, mającego przejąć zarząd nad ukraińskimi rurociągami, podobnie dzieje się wokół polsko-ukraińskiej umowy międzyrządowej w sprawie eksploatacji rurociągu Odessa - Brody i jego przedłużenia do Płocka, Gdańska i Niemiec. Czym się to skończy? A mówiąc precyzyjniej: jak się to skończy dla nas, dla polskich interesów gospodarczych? Są tacy, którzy twierdzą, że Ukraina ulegnie presji Rosji (chodzi tylko o cenę tej zgody), Niemcy staną na boku, by nie pogarszać stosunków z Rosją, do Odessy popłynie rosyjska ropa, a Polska...