Europejski rynek energii 2015

Przeczytaj także: Europejski rynek energii 2014

Raport European Energy Markets Observatory (EEMO) dowodzi również, że w bieżącym roku, podobnie zresztą jak w poprzednich 12 miesiącach, rynki energii elektrycznej i gazu na Starym Kontynencie wciąż zachowywały się dość niespokojnie. Niestety okazuje się, że działania, jakie podejmowane są w celu poprawy spójności rynku oraz bezpieczeństwa dostaw nie są ani wystarczająco szybkie, ani też odczuwalne. Dlatego też sektor przedsiębiorstw użyteczności publicznej powinien poważnie zastanowić się nad skorzystaniem z transformacji cyfrowej.

Najnowsza edycja European Energy Markets Observatory pozwala na ustalenie trzech głównych kwestii.

1. Zmiana profilu energetycznego i transformacja cyfrowa czerpią z siebie nawzajem pozytywne korzyści

W Europie sektor przedsiębiorstw użyteczności musi zwiększyć swoją wydajność, stojąc przy tym w obliczu zmiany profilu energetycznego, która w znacznym stopniu wpływa na jego model biznesowy. Perry Stoneman, Utilities Global Sector Leader (w Capgemini, komentuje:

- W tym podwójnym kontekście, koniecznym jest, aby sektor przedsiębiorstw użyteczności publicznej szybko i w sposób kompletny przeprowadził transformację cyfrową, gdyż umożliwi mu to dostosowanie się do nowej sytuacji rynkowej i zwiększenie wydajności. Zbieżność tych dwóch zmian w czasie stanowi dla przedsiębiorstw użyteczności publicznej realną szansę na transformację w przedsiębiorstwa usługowe i muszą one szybko ją wykorzystać.

Raport zauważa liczne zmiany w modelach biznesowych wywołane zmianą profilu energetycznego, jak np. rozproszone wytwarzanie energii, kompleksowe zarządzanie siecią przesyłową z rosnącym udziałem producentów energii odnawialnej (tzw. inteligentne sieci), zarządzanie stroną popytową , „prosumenci” , inteligentne liczniki zwiększające wiedzę operatorów o klientach (pozyskiwanie danych), nowe relacje z klientami, Internet rzeczy, itp. Zmiany te zbiegają się z bardzo słabą sytuacją na hurtowych rynkach energii i gazu oraz z drastycznym spadkiem cen ropy naftowej, który uwypukla ogólny spadek cen nośników energii.

Wreszcie, jak podkreślił Zespół ds. Przedsiębiorstw Użyteczności Publicznej w departamencie Globalnych Badań Rynku firmy Natixis,

„sytuacja finansowa przedsiębiorstw użyteczności publicznej pozostaje trudna, a notowania ich akcji są na niskim poziomie. Wielu europejskich operatorów energii elektrycznej mocno odczuło spadkową tendencję cen hurtowych. W tym kontekście europejskie przedsiębiorstwa użyteczności publicznej podejmują ostatnio różne inicjatywy zmierzające do wzmocnienia bilansów, takie jak sprzedaż aktywów i emisja długu mieszanego, jednak ich poziomy zadłużenia wciąż są wysokie.”

2. Obecnie mało prawdopodobne jest, aby konferencja COP21 spowodowała podjęcie wystarczająco zdecydowanych i szybkich działań mających na celu ograniczenie wzrostu globalnej temperatury do 2°C. Niezwykle istotne jest zatem to, by oprócz działań ograniczających emisję gazów cieplarnianych podjęto i sfinansowano działania adaptacyjne zmierzające do ograniczenia skutków globalnego ocieplenia dla ludności i infrastruktury.

Konferencja COP21 odbędzie się w niekorzystnych okolicznościach krótkoterminowych: przy niskich cenach paliw węglowodorowych, stopy zwrotu z inwestycji nakierowanych na zastąpienie owych paliw, a zatem na ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, są niewystarczające. Biorąc pod uwagę zaplanowane zakończenie stosowania taryf gwarantowanych, spadek tych cen wpłynie także na tempo rozwoju odnawialnych źródeł energii, gdyż ceny sprzedaży tej energii będą coraz bardziej powiązane z cenami rynku hurtowego.

W przeddzień konferencji COP21, Raport odnotowuje postępy poczynione przez głównych emitentów CO2. W Stanach Zjednoczonych Prezydent Obama podjął zobowiązanie do ograniczenia emisji CO2 w swoim kraju o 26-28% w roku 2025 (w porównaniu z 2005) i próbuje wprowadzić ostrzejsze regulacje prawne, które mają obowiązywać elektrownie węglowe. W Chinach Premier Li Keqiang zobowiązał się do zmniejszenia intensywności emisji dwutlenku węgla na jednostkę PKB o 60-65% do roku 2030 (w porównaniu z 2005).

Obserwatorium zauważa ponadto, że Europa jest w pewnym sensie „prymusem”, jednak musi ujednolicić różne kroki podejmowane w celu ograniczenia emisji CO2 (takie jak np. ETS , odnawialne źródła energii, efektywność energetyczna, CCS ) ponieważ generują one bardzo różne koszty dla społeczeństwa i wysyłają niespójne sygnały na rynek.