Gospodarka światowa i polska w 2050 roku

Przeczytaj także: Gospodarka USA motorem globalnej koniunktury

Jednak najbardziej aktualnymi wyzwaniami dla Polskiej gospodarki jest kryzys polityczny na Ukrainie oraz problemy gospodarcze, z jakimi nieustannie boryka się strefa euro.
Polskie przedsiębiorstwa muszą obecnie stawiać czoło bezpośrednim i natychmiastowym skutkom, takim jak zakazy importu wprowadzone przez władze rosyjskie czy znaczne skurczenie się rynku ukraińskiego. Ogólny brak stabilności gospodarczej w regionie odbija się także negatywnie na kursie wymiany złotego w stosunku do walut obcych oraz niekorzystnie wpływa na gotowość światowych przedsiębiorstw i funduszy do inwestycji w Europie Środkowo-Wschodniej.

Jednakże czynniki te mają charakter krótko- i średnioterminowy i nie powinny przynieść poważnych konsekwencji dla długoterminowego potencjału wzrostu polskiej gospodarki. Brak stabilności politycznej wraz z kryzysem gospodarczym w strefie euro mogą też tłumaczyć rosnącą tendencję do zastępowania off-shoringu przez nearshoring czyli przenoszenie wybranych obszarów działalności firmy do sąsiednich państw, a Polska jest pod tym względem atrakcyjna. Pozytywne dla Polski w długim okresie może też okazać się potencjalne przyspieszenie procesu dywersyfikacji źródeł energii.

Mając na uwadze powyższe wyzwania długoterminowe, skuteczna może okazać się polityka przyciągania przed wszystkim takich inwestycji, które w dłuższej perspektywie przyniosą korzyści technologiczne, a w krótszej – pozwolą tworzyć nowe miejsca pracy.

Pozostałe wnioski z raportu PwC:

• Indonezja, Brazylia i Meksyk posiadają potencjał aby do roku 2030 prześcignąć gospodarkę Wielkiej Brytanii i Francji pod względem wielkości, przy czym do roku 2050 Indonezja może nawet osiągnąć 4. pozycję w rankingach światowych, jeśli utrzyma prowzrostową politykę.
• Zauważalny wzrost pozycji w rankingach PKB w długim terminie notują Nigeria, Wietnam i Filipiny. Jest on związany z relatywnie wysokimi prognozowanymi średnimi stopami wzrostu, wynoszącymi ok. 4,5–5,5% rocznie do roku 2050.
• Prognozy dotyczące Malezji również przewidują wzrost na poziomie ok. 4% rocznie do roku 2050, czyli więcej niż prognozowana w tym okresie średnia stopa wzrostu Chin, wynosząca ok. 3,5% rocznie. Jest to imponujący wynik dla gospodarki, która już teraz należy do grona krajów o średnich dochodach.
• Kolumbia również należy do gospodarek, które zgodnie z prognozami PwC będą utrzymywać do roku 2050 stosunkowo dobrą długoterminową stopę wzrostu, wynoszącą ok. 4% rocznie. Jest to zdecydowanie szybsze tempo niż osiągane przez jej sąsiadów, takich jak Brazylia i Argentyna.
• Zgodnie z prognozami Japonia notować będzie najniższą stopę wzrostu ze wszystkich 32 krajów, co będzie mieć związek z malejącą liczbą ludności. W wyniku tego do roku 2050 Japonia ma spaść z 4. na 7. miejsce w globalnych rankingach PKB.
• Gospodarki europejskie będą stopniowo obniżać swoją pozycję w rankingach. Do roku 2050 przewidywane średnie stopy wzrostu najważniejszych gospodarek strefy euro mają wynieść jedynie ok. 1,5–2% rocznie.

Poniższa tabela nr 1 przedstawia opracowaną przez PwC prognozę zmian globalnego PKB w zakresie wartości wyprodukowanych towarów i usług. Według wyliczeń PwC Chiny wyprzedzą Stany Zjednoczone około roku 2028, natomiast Indie w roku 2050 będą trzecią największą gospodarką na świecie, jednakże w dalszym ciągu będą utrzymywać pewien dystans do Stanów Zjednoczonych.

Prognoza ta została przygotowana z uwzględnieniem parytetu siły nabywczej (PPP), gdyż takie ujęcie umożliwia korektę średnich poziomów cen, które w gospodarkach wschodzących są istotnie niższe niż w gospodarkach dojrzałych. Raport zawiera również prognozy oparte na wartości PKB wykazywanej według rynkowych kursów wymiany, bez korygowania relatywnych różnic w poziomach cen.