Time Stamping - elektroniczne datowanie dokumentów

Przeczytaj także: Elektroniczne znakowanie czasem

Należy pamiętać, że elektroniczne datowanie dokumentów nie potwierdza daty stworzenia dokumentu czy jego modyfikacji, a jedynie podaje czas, w którym dokument istniał w określonej postaci. Znakowaniu czasem można również poddawać inne pliki, z których obliczony zostanie skrót.

W ustawie z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym czytamy, iż „…znakowanie czasem przez kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne wywołuje w szczególności skutki prawne daty pewnej w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego”, co oznacza, że elektroniczne datowanie dokumentów jest równoważne z poświadczeniem daty przez notariusza.

W Internecie można z łatwością odnaleźć trzy polskie centra, które świadczą usługi elektronicznego datowania dokumentów. Są to , oraz . W pierwszym i drugim przypadku usługa jest bezpłatna, a w trzecim bezpłatna dla osób prywatnych, organizacji niedochodowych i zrzeszeń oraz fundacji i szkolnictwa - pozostali płacą 0,25 zł za pojedynczą usługę znakowania. Różnice cenowe pomiędzy poświadczeniem daty przez notariusza (od 25 zł) a centrami certyfikacji w Internecie są zatem znaczące. Elektroniczne znakowanie dokumentów umożliwia również Krajowa Izba Rozliczeniowa SA.

Każdy urząd TSA, który chce uzyskać wpis do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, musi spełniać określone warunki, z których najważniejsze to:

1. TSA musi korzystać z usług wiarygodnego dostawcy czasu.
2. Każdy dokument, który uzyskał stempel czasu musi posiadać swój unikalny identyfikator.
3. TSA musi zapisać w żetonie czasu technikę wykorzystaną do jego utworzenia.
4. Żetony czasu nie mogą umożliwiać uzyskania informacji na temat klienta centrum autoryzacji osobom niepowołanym.

W Unii Europejskiej pierwsze zapisy dotyczące znakowania czasem pojawiły się w dyrektywie 1999/93/EC z 13 grudnia 1999 r., gdzie wspomniano, iż usługi związane z podpisem elektronicznym powinny obejmować znakowanie czasem. Według kolejnych przepisów unijnych każde poświadczenie daty na terenie jednego z krajów członkowskich jest ważne w pozostałych krajach członkowskich z wyjątkiem Szwecji i Austrii.

Istnieją trzy podstawowe typy systemów znakowania czasem:

1. System prosty, w którym istnieje jeden urząd TSA, a dane z innych urzędów tego typu nie są brane pod uwagę, co umożliwia działanie w porozumieniu z klientem i, np. celowe fałszowanie elektronicznego potwierdzenia daty.

2. System łączony, w którym dane z innych urzędów są włączane podczas znakowania czasem dokumentów, co utrudnia ich fałszowanie, ponieważ użytkownik musiałby działać w porozumieniu ze wszystkimi centrami autoryzacyjnymi.

3. System rozproszony polega na współpracy co najmniej dwóch centrów TSA i publikowaniu specjalnego rekordu bezpieczeństwa zamiast włączania znaczników czasu jednego centrum w ramach znaczników wystawianych przez inne centrum. Po takiej publikacji żaden znacznik czasu wystawiony wcześniej nie może być zmieniony.

Pozostaje oczekiwać i mieć nadzieję, że niedługo usługa elektronicznego znakowania dokumentów znajdzie swoich zwolenników zwłaszcza, że w wielu przypadkach jest to darmowa usługa. W połączeniu z podpisem elektronicznym znakowanie czasem dostarcza wiarygodnego źródła informacji, niezbędnych w kontaktach gospodarczych.