Polska: wydarzenia tygodnia 25/2010

Przeczytaj także: Polska: wydarzenia tygodnia 24/2010

• Według Eurostat w gospodarce polskiej w I kwartale nastąpił spadek zatrudnienia o 1 proc. r/r - spadek był większy o 0,2 pkt proc. w porównaniu do ostatniego kwartału 2008 r.
• Zgodnie z danymi GUS w miesiącu maj nastąpił wzrost inflacji o 0,3 proc. w stosunku do kwietnia a r/r inflacja wyniosła 2,2 proc. Natomiast według metodologii Eurostat poziom inflacji HICP w maju wyniósł 2,3 proc. r/r i 0,3 proc. w ujęciu miesięcznym (wskaźnik HICP to zharmonizowany wskaźnik cen konsumpcyjnych, obliczany według ujednoliconej metodologii Biura Statystycznego Unii Europejskiej. Zgodnie z kryterium inflacyjnym zawartym w Traktacie z Maastricht, HICP jest podstawą do oceny stabilizacji cen).
• Według instytutu BIEC wskaźnik przyszłej inflacji w miesiącu czerwiec wzrósł o 0,4 pkt m.in. ze względu na wzrost cen magazynowania, transportu oraz deprecjacji polskiej waluty. Dodatkowo instytut wyznaczył wskaźnik dobrobytu, który opisuje gospodarczą kondycję społeczeństwa. Zgodnie z analizami od 7 miesięcy sytuacja polskiego społeczeństwa poprawia się.
• GUS podał, iż w sektorze przedsiębiorstw w miesiącu maj spadł poziom średniego wynagrodzenia o 1,5 proc. do 3346,61 PLN w porównaniu do kwietnia, natomiast zwiększyło się ono o 4,8 proc. w ujęciu rocznym.
• Ministerstwo Finansów poinformowało, iż na koniec maja deficyt budżetowy był na poziomie 32.142,1 mln PLN, co odpowiada prawie 62 proc. planu. Dochody wyniosły 38,9 proc. planu (96.739,5 mln PLN), natomiast wydatki osiągnęły 42,8 proc. planu (128.881,6 mln PLN).
• Według GUS w maju w porównaniu do kwietnia wzrosła o 2 proc. (14 proc. r/r) produkcja przemysłowa oraz produkcja budowlano-montażowa o 17,6 proc. m/m (2,3 proc. r/r).
• Ministerstwo Finansów poinformowało o sprzedaży 10-letnich obligacji o wartości 2.430,1 mln PLN o rentowności 5,791 proc.
• NBP poinformował, iż w miesiącu kwiecień poziom deficytu w obrotach bieżących był na poziomie 424 mln EUR (o 135 mln EUR mniej niż w marcu), natomiast w przypadku salda zagranicznych inwestycji bezpośrednich było ono na plusie na poziomie 899 mln EUR.
• Eksport towarów, w kwietniu 2010 r. wyniósł 97 mld euro, a import 10,1 mld euro. W porównaniu z danymi za kwiecień 2009 r. wartość eksportu towarów była wyższa o 21,5 proc., a import towarów o 23,0 proc. Ujemne saldo towarów wyniosło 368 mln euro wobec 205 mln euro w kwietniu 2009 r. Dla ostatnich dwunastu miesięcy ujemne saldo rachunku bieżącego wyniosło 6 mld 95 mln euro, podczas gdy w poprzednim okresie (maj 2008 - kwiecień 2009) deficyt rachunku bieżącego wyniósł 13 mld 116 mln euro.
• Skumulowany eksport towarów w ostatnich dwunastu miesiącach wyniósł 106,3 mld euro, a import 109,9 mld euro. W porównaniu do poprzedniego okresu (maj 2008 - kwiecień 2009) zarówno eksport, jak i import towarów zmniejszył się: eksport o 4,3 proc., a import o 12 proc.
• W okresie połowie stycznia – 17 czerwca Bank Gospodarstwa Krajowego przelał 8 mld 912,3 mln PLN na konta wnioskodawców unijnych programów pomocowych.
• Według Nadzoru Bankowego w okresie styczeń-kwiecień zysk netto sektora bankowego wzrósł o ok. 20% ze względu m.in. na większe wyniki finansowe związane z odsetkami.
• Wg NBP wartość złych kredytów, wzrosła do 53,7 mld (wobec 49,4 mld zł na koniec grudnia 2009 r.), stanowią 8,3% całego portfela i mogą nadal rosnąć.
• Według Samar w miesiącu maj zarejestrowano o 0,43 proc. m/m więcej samochodów oraz prawie o 20,7 proc. r/r. Natomiast produkcja aut osobowych spadła o 6 proc. w ujęciu miesięcznym do 76,5 tys. sztuk.
• Zgodnie z danymi GUS w maju oddano do użytku 9215 mieszkań – czyli o 7 proc. mniej w porównaniu do maja 2008 r. Ponadto redukcji o 8,1 proc. m/m (7,7 proc. r/r) do poziomu 14894 sztuk uległa liczba mieszkań na których wykonanie zostały wydane pozwolenia.

Komentarz do wydarzeń gospodarczych

---

POTRZEBY, A NAWET ZAGROŻENIA, czyli CO NA PEWNO MUSIMY ZROBIĆ...

Minął okres optymizmu i radości w 2009 roku związanej z uniknięciem recesji, który najprościej kojarzy się nam w postaci obrazu na ekranach telewizorów, gdzie kontury Polski są pokazane jako "zielona wyspa" na tle czerwonej mapy krajów Starego Kontynentu, które pogrążyły się w recesji. Co prawda w pierwszych miesiącach 2010 roku prognozy prestiżowych instytucji prolongowały nasze nadzieje na dalszy, dobry okres w polskiej gospodarce, jednak szereg kolejnych wydarzeń w świecie, w Europie i w naszym kraju zmusiło nas do rewizji tych nastrojów. Na plan pierwszy w ocenie stanu krajowych gospodarek wysunął się problem poziomu deficytu budżetowego, długu publicznego i zdolności do jego obsługi, a także bezrobocia. Stary Kontynent stanął także wobec problemu zmian układu sił w globalnej gospodarce, a szczególnie wobec faktu konsolidacji gospodarek krajów Dalekiego Wschodu pod chińskim przywództwem. W tym kontekście politycy europejscy zaczęli rozważać różne warianty rozwoju sytuacji w dającej się przewidzieć perspektywie, które okazują się nie być tak optymistyczne, jakby chcieli. A w Polsce...

Wiele wskazuje na to, że najbliższe miesiące nie będą łatwe dla polskiej gospodarki. Na rozwiązanie czeka szereg poważnych problemów. Czeka nas kontynuacja zmian w systemie finansów publicznych, reforma służby zdrowia i systemu ubezpieczeń (w tym KRUS). Mamy stosunkowo wysoki poziom deficytu budżetowego i przed nami jest trudna droga dla jego obniżenia. Wzrasta dług publiczny i w dalszym ciągu jest realna możliwość przekroczenia konstytucyjnego progu na poziomie 55% PKB. Musimy też zdecydowanie przeciwdziałać zagrożeniom perspektywicznym, wynikającym z niekorzystnego dla finansów publicznych rozwoju procesów demograficznych. Trzeba więc wprowadzić zmiany w systemach emerytalnych, w tym także musi być podjęta decyzja w sprawie podniesienia poziomu wieku emerytalnego. To tylko wybrane problemy, które czekają na pilne ich rozwiązanie, a które ciągle są przesuwane na późniejszy okres, ze względu na wydarzenia polityczne.

Decyzje w powyższych sprawach są trudne i w wielu przypadkach nie są też popularne. Nic więc dziwnego, że politycy wykorzystują różne powody, by przesuwać ich rozwiązanie na późniejszy czas. Jednak każdy dzień przynosi nie tylko nowe możliwości i szanse, ale też kolejne, niekiedy zaskakujące wydarzenia i problemy. Na początku roku była ostra zima, później wypadek smoleński, a ostatnio powódź i wybory prezydenckie zakłóciły życie publiczne i utrudniły warunki, w których trudne sprawy gospodarcze powinny być spokojnie i rozważnie rozwiązane. Tymczasem świat po wyjściu z kryzysu finansowego, potem z gospodarczego teraz wszedł w trzecią jego fazę, w kryzys fiskalny. Oznacza to, że obecnie stoimy nie tylko przed koniecznością podjęcia decyzji w sprawach od dłuższego czasu odkładanych, ale i nowych, nie mniej trudnych. Podzielam pogląd analityków twierdzących, że polski rząd już nie gra na wielu frontach jednocześnie, ale na wielu frontach musi bronić się i próbować minimalizować skutki nie podjętych dotąd decyzji.

Zakończona (mam nadzieję) powódź niewątpliwie jest dramatem wielu osób i rodzin. Na pewno też w istotnym stopniu obciąży budżet. Analitycy przewidują, że straty te nie będą tak wielkie, jak te spowodowane przez powódź w 1997 i nie spowoduje to istotnego wstrząsu w budżecie. Wstępne oceny wskazują na to, że pomoc bezpośrednia dla powodzian wyniesie nie więcej niż 1 mld zł. Poważniejsze kwoty będą musiały być przeznaczone w ciągu najbliższych lat na odbudowę i rozbudowę infrastruktury powodziowej. Szacuje się też, że wzrost gospodarczy z powodu zjawisk klimatycznych może być o blisko 0,2 – 0,3 punktu procentowego niższy, niż wcześniej prognozowano.

W moim przekonaniu władze będą musiały obecnie skoncentrować się na tym, by Polska znalazła się w grupie tych krajów, które dbają o obniżkę deficytu budżetowego, poziomu długu publicznego i zdolności do obsługi długu publicznego, bo dziś jest to czynnik decydujący o opinii o gospodarce kraju i zaufaniu do niej.