Tydzień 19/2003 (05-11.05.2003)

• Według niemieckiego Ministerstwa Gospodarki i Pracy produkcja przemysłowa w marcu spadła o 1,1% w stosunku do poprzedniego miesiąca.

• Liczba bezrobotnych w Niemczech wynosiła w kwietniu 4,52 mln. W kwietniu liczba ta wzrosła o 44 tys. osób.

• W Niemczech w marcu spadł poziom sprzedaży detalicznej o 3% m/m i o 4% r/r.

• Nadwyżka niemieckiego bilansu handlowego wyniosła w marcu 9,7mld euro, czyli mniej aż o miliard euro, niż w lutym i o dwa miliardy mniej w porównaniu z marcem 2002 roku. W marcu Niemcy sprzedali za granicę dobra i usługi o wartości 55,8mld euro (wzrost o 2,8% m/m),a import wyniósł 46,1mld euro (wzrost o 8,3%).

• Bezrobocie w strefie euro osiągnęło najwyższy poziom od połowy 2000 roku w wysokości 8,7% w marcu.

• Produkt krajowy brutto strefy euro wzrósł w czwartym kwartale 2002 roku o 1,2% licząc rok do roku.

• Deutsche Boerse- niemiecka giełda pierwszy kwartał zamknęła rekordowo wysokim zyskiem przed opodatkowaniem rzędu 141mln euro.

• Volkswagen odnotował w I kwartale 2003 roku spadek zysku netto o 68%. Za przyczynę uznano umocnienie się euro do amerykańskiego dolara i niższą sprzedaż samochodów w USA i Europie.

• W Londynie rozpoczął się arbitraż w sprawie Eureko kontra polski rząd o PZU.

• Arcelor jest największym producentem stali na świecie. Powstał w 2001 roku z połączenia hiszpańskiego Aceralia, luksemburskiego Arbedu i francuskiego Usinora. Dzisiaj jest obecny na rynkach 60 krajów, gdzie produkuje ponad 43,5 mln ton stali (to 5% światowej produkcji). Zatrudnia 110 tys. osób i ma obroty rzędu 27mld euro. Nie jest zainteresowany zakupem akcji PHS. "Steel Business Briefing" poinformował o jego planach ekspansji na polski rynek. Arcelor planuje w ciągu trzech lat zwiększyć dostawy swoich wyrobów do polskich producentów samochodów o 50%. Chce też zwiększyć dostawy materiałów do produkcji urządzeń gospodarstwa domowego. Te ujawnione plany na pewno wpłyną na proces prywatyzacyjny PHS oraz przyszłość polskich hut.

Mikrokomentarz do wydarzeń gospodarczych

---

Końcem maja w Sankt Petersburgu odbędzie się spotkanie prezydentów Rosji i Ukrainy z kanclerzem Niemiec. Jednym z głównych tematów szczytu będą sprawy energetyczne, a szczególnie problem utworzenia międzynarodowego konsorcjum, które ma zarządzać siecią ukraińskich gazociągów. Przez te rurociągi płynie dziś ok. 90% rosyjskiego gazu dostarczanego do Europy. Zatem rezultaty tego spotkania będą miały duże znaczenie dla przyszłych strategicznych koncepcji w energetyce gazowej w Europie. Deklarację o utworzeniu konsorcjum podpisali już niemal rok temu ci sami politycy. Jednak dotąd poza zarejestrowaniem spółki nic więcej w tej sprawie nie zrobiono. Nie oznacza to jednak, że w tym obszarze nic się nie dzieje. Warto więc powiedzieć co zrobiono i co teraz dzieje się w tej tak ważnej dziedzinie:

• W ubiegłym miesiącu Rosja podpisała 25 letnią umowę z Turkmenistanem, która praktycznie całkowicie rezerwuje moce przesyłowe jedynego rurociągu w kierunku zachodnim. W jej rezultacie Gazprom w ciągu 25 lat zakupi w Turkmenstanie 2bln m3 gazu. Ten gigantyczny kontrakt według dzisiejszych cen rynkowych jest wart ok. 500mld. USD!

• Ukraina kupuje obecnie ok. 35mld m3 gazu z Turkmenistanu. W zaistniałej sytuacji kontynuacja tych dostaw po 2006 roku bez nowego gazociągu byłaby zagrożona. Istnieje pilna potrzeba uzgodnienia zasad współpracy przy budowie nowego gazociągu przez Rosję, Ukrainę i Turkmenistan. W tej sprawie toczą się dyskusje na szczeblu ekspertów

• W ostatnich latach przedmiotem licznych kontrowersji pomiędzy Rosją, a Ukrainą były sprawy rozliczeń za dostawy gazu. W ubiegłym miesiącu uzgodniono sposób rozwiązania tego problemu. Jedną z pierwszych decyzji jest zobowiązanie ukraińskiego Naftohaz-u do przekazania Gazpromowi euroobligacje o wartości 1,4mld USD z 10- letnim terminem wykupu.

W dyskusjach nad planowanym konsorcjum, które będzie zarządzać ukraińskimi rurociągami pozycję Ukrainy wyznacza jej bardzo słaba pozycja gospodarcza. To oczywiste, że konsorcjum odbierze Ukrainie dotychczasową pełną kontrolę nad gazociągami (na samym tranzycie ukraiński Naftohaz zarabiał 1,1mld USD, co jest znaczącym dochodem dla Ukrainy). Należy przyjąć, że mimo postawy władz ukraińskich, ustalony przed rokiem sposób zarządzania tą częścią magistrali gazowej wejdzie w fazę realizacyjną w drugiej połowie tego roku. Będzie to ostatni etap tworzenia nowego porządku w tej dziedzinie w Europie, po decyzji o prywatyzacji słowackiej i czeskiej części gazociągu.