Polskie górnictwo czekają zmiany

Przeczytaj także: Kompania Węglowa a gminy górnicze

Wyzwania, które niezmiennie stoją przed polskim górnictwem to dostępność do stabilnych źródeł finansowania, rosnące obciążenia podatkowe oraz brak odpowiednio wykwalifikowanych kadr. Zmienność cen sprzedaży również ma i będzie miała wpływ na kondycję finansową polskich kopalń. „Trudno mówić o zmianie strategii w przypadku polskiego górnictwa chociażby ze względu na to, że Polska nie należy do krajów o znaczących zasobach surowców mineralnych i możliwości w tym zakresie są dość ograniczone. Należy jednak zwrócić uwagę na kilka nowych pozytywnych zjawisk w górnictwie. Z jednej strony, jest to rosnący nacisk na zwiększenie efektywności wydobycia oraz dążenie do poprawy elastyczności działania. Z drugiej, można zaobserwować powrót do koncepcji prywatyzacji polskiego górnictwa węgla kamiennego. Debiut Bogdanki, sprzedaż kopalni Silesia, oraz zapowiedzi Ministerstwa Gospodarki dotyczące prywatyzacji w roku bieżącym JSW i Węglokoksu świadczą o tym, że może to być okres przełomowy dla struktury własnościowej polskiego górnictwa”- podkreśla Artur Maziarka, Partner w Dziale Audytu Deloitte.

Zdaniem ekspertów Deloitte, na szczególną uwagę zasługuje kwestia braku wykwalifikowanych kadr w polskim górnictwie. Jeszcze kilka lat temu sytuacja była odwrotna i problem polegał na przeroście zatrudnienia. Ze względu na niski wiek emerytalny doświadczonych górników ubywa, trudny i niebezpieczny zawód nie przyciąga wystarczającej ilości nowych pracowników, a postępujący jednocześnie stopień mechanizacji i automatyzacji górnictwa wymaga coraz większej wiedzy, doświadczenia i kwalifikacji.

„Polskie spółki wydobywcze borykają się również z niepewnością finansowania. Jednocześnie, dysponują wieloma możliwościami finansowego wsparcia aktywności, związanych z realizowaniem polityki klimatycznej czy innowacyjnością. Przykładowo, środki na demonstracyjne instalacje wychwytywania i składowania dwutlenku węgla (CCS) dostępne w unijnym mechanizmie NER 300, prawdopodobnie będą przewidziane również w kolejnej edycji konkursu Norweski Mechanizm Finansowy. Ponadto, spółki sektora mają niemal nieograniczony dostęp do funduszy na prowadzenie prac badawczo-rozwojowych, zarówno w ramach inicjatyw europejskich i programu 1.4 PO IG, oraz środków krajowych Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, np. na czyste technologie węglowe. Chętnie korzystają również z dofinansowania projektów szkoleniowych. Nie są to może środki zaspakajające kompleksowo potrzeby sektora, ale stanowią one znaczące źródło optymalizacji kosztów związanych z prowadzeniem działalności i jej rozwojem” – dodaje Joanna Hejf, Menedżer w Zespole R&D and Government Incentives Deloitte.