Tydzień 31/2006 (31.07-06.08.2006)

Przeczytaj także: Tydzień 30/2006 (24-30.07.2006)

• Wiele wskazuje na to, że katarska runda negocjacji w ramach WTO w sprawie liberalizacji światowego handlu trafi do historii, jako dobrze zapowiadające się globalne przedsięwzięcie, chociaż niezrealizowane. Uwaga państw będzie teraz skierowana na umowy dwustronne o wolnym handlu. USA podpisały w ostatnim okresie 9 takich umów. Może tu należy szukać powodów twardego stanowiska USA w negocjacjach?
• Rosja traci zainteresowanie negocjacjami w sprawie wejścia do WTO. Główną i jedyna przeszkodą jest teraz zakończenie negocjacji z USA i zgoda Białego Domu. Nie udało się tych rozmów zakończyć w przeddzień szczytu G8. Jest jeszcze planowana dodatkowa runda negocjacji zaplanowana na październik. Nie wydaje się jednak, by negocjacje zakończyły się przed 2007 roku. Główny dziś powód to brak zgody Rosjan na złagodzenie norm weterynaryjnych stosowanych przy imporcie mięsa i jego przetworów.
• W czerwcu zamówienia w przemyśle amerykańskim wzrosły o 1,2%.
• W połowie roku Toyota wyprzedziła Forda na rynku amerykańskim. Teraz zmierza do zagrożenia pozycji GM na światowym rynku. W II kw. sprzedała ponad 2 mln aut i jest to wzrost o 7% r/r. Jej kwartalny zysk wzrósł o 39% r/r.
• Według ekspertów rynku paliwowego wzrost zapotrzebowania na ropę i czynniki geopolityczne mogą spowodować wzrost cen ropy do poziomu nawet 100USD/baryłkę.

Komentarz do wydarzeń gospodarczych

---

PRZYCZYNY IMPASU W NEGOCJACJACH O LIBERALIZACJI ŚWIATOWEGO HANDLU

Ostatnia runda negocjacji prowadzących do liberalizacji światowego handlu zainicjowana na szczycie przywódców G8 załamała się 24 lipca. Przyczyną było to, że główni gracze w światowym handlu nie potrafili znaleźć kompromisowego rozwiązania. Negocjacje załamały się, bo kraje te policzyły zyski i straty i doszły do wniosku, że propozycje kompromisowe nie są w ich interesie. Poziom rocznych wydatków na różnego typu subsydia w świecie przekracza dziś 300 mld USD. Czołówkę w tym zakresie tworzą USA, Unia i Japonia. Rezygnacja z dotychczasowych ceł chroniących własnych producentów i z subwencji (szczególnie dla rolników) na pewno w istotny sposób wpłynęłoby na układ sil na rynku.
Z obecnych komentarzy europejskich uczestników negocjacji wynika, że przyczyną fiaska byli Amerykanie, którzy domagali się zbyt wysokiej ceny od Unii Europejskiej i Indii za obniżenie własnych subsydiów rolnych . Negocjatorzy Białego Domu wyrażali też pogląd, że ani Unia, ani Indie nie są gotowe zaoferować im takiego dostępu do swoich rynków, aby korzyści równoważyły amerykańskim farmerom straty z powodu cięcia dopłat rolnych. Warto tu dodać, że z grupy krajów uczestniczących w tych ostatnich negocjacjach tylko Australia i Nowa Zelandia nie subsydiują swojego rolnictwa i tylko one na planowanej liberalizacji mogły zyskać. Pozostali musieli liczyć zyski i straty.

Kilka krajów w tym USA i Wielka Brytania a także Brazylia, Australia i Nowa Zelandia wierzą jeszcze w możliwość osiągnięcia kompromisu i wspierają wysiłki WTO w tym zakresie. Ostatnio Tony Blair i George W. Bush jeszcze raz wezwali do wznowienia negocjacji o liberalizacji światowego handlu. Jest nadzieja, że decyzje w tej sprawie powinny zostać podjęte w najbliższych tygodniach.

Bez odpowiedzi zostawiam pytanie, czy wszystkie bogate kraje uczestniczące w tych negocjacjach były i są zainteresowane ich sukcesem. Wydaje się, że teraz uwaga wielu państw będzie skierowana na umowy dwustronne o wolnym handlu. USA uczestnicząc w negocjacjach w ramach WTO równolegle prowadziły rozmowy dwustronne i podpisały w ostatnim okresie 9 takich umów. Może tu należy szukać powodów twardego stanowiska USA w negocjacjach?

Wiele dziś wskazuje na to, że katarska runda negocjacji w ramach WTO w sprawie liberalizacji światowego handlu trafi do historii, jako dobrze zapowiadające się globalne przedsięwzięcie, chociaż niezrealizowane...