Wakacje 2016: zamachy terrorystyczne zaszkodzą turystyce?

Przeczytaj także: Wakacje 2016: Portugalia trochę tańsza

3.Wzrost ryzyka lepiej zniosą duzi i najbardziej konkurencyjni

Można się spotkać z opiniami, że wzmożona aktywność terrorystyczna strategicznie sprzyja tanim liniom (LCC), a szkodzi organizatorom, ponieważ osłabia turystyczny ruch akurat do tych istotnych dla organizatorów krajów (Egipt, Tunezja, ewentualnie Turcja) do których LCC w ogóle nie latają. W rezultacie będą oni zmuszeni do przeniesienia części operacji na kierunki alternatywne, z których zostaną przez LCC stopniowo wyrugowani.

Rozumowanie takie zawiera jednak dwie istotne słabości, które mocno podważają powyższy pogląd.

Po pierwsze błędne jest przekonanie, że tanie linie, a zwłaszcza Ryanair, bo to jego najczęściej ma się na myśli, jest strategicznie zainteresowany tanim sprzedawaniem przelotów. Upraszczając nieco sprawę należy postawić tezę i to z przekonaniem graniczącym z pewnością, że zarabiający rocznie setki milionów euro przewoźnik zamierza bez zbędnej zwłoki zamienić te setki milionów w grube miliardy euro. Nie da się tego osiągnąć jedynie poprzez zwiększanie liczby pasażerów, bo ich liczba w Europie ma swoje granice.

Drogą do miliardów będzie przede wszystkim zwiększanie marży, która może (wobec 2015 roku) wzrosnąć jeszcze co najmniej dwu, a nawet trzykrotnie. Co więcej, Ryanair już „sprzedał” taką wizję inwestorom i rynkowym analitykom i jest to główna przyczyna niesamowicie wysokiej wyceny przewoźnika. Pomimo umiarkowanej wielkości obrotów, jest on teraz w bardzo szeroko pojętej branży turystycznej (sieci hotelowe, przewoźnicy, touroperatorzy, pośrednicy) najbardziej wartościową spółką w Europie ustępując pod tym względem tylko trzem spółkom amerykańskim w tym liderowi i globalnemu gigantowi turystyki Priceline Group. Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że za wartość Ryanaira można by dziś nabyć (teoretycznie) przykładowo Lufthansę, Air France i KLM, a jeszcze zostałaby sporo więcej niż połowa. Takiej pozycji się już nie oddaje. Wniosek z tego jest taki, że niskie ceny służą przewoźnikowi przejściowo i głównie do szybkiej ekspansji. Gdy dotrze on do racjonalnej granicy wzrostu wtedy najprawdopodobniej ceny tak atrakcyjne już nie będą.

Po drugie (ale nie ostatnie) wbrew temu co same często głoszą sieci hotelowe, nie zamierzają one istotnie ograniczać współpracy z touroperatorami. Przy niskich marżach, wysokim zwykle zadłużeniu oraz perspektywie powrotu do wyższych stóp procentowych nie mogą sobie pozwolić na podejmowanie ryzyka zbyt niepewnego wypełnienia swoich obiektów przy niekorzystnych wahaniach koniunktury. Będą zatem nadal kontynuować politykę przeznaczania części pokoi na stabilne kontrakty z wiarygodnymi partnerami, a część kierować na rynek licząc się z tym, że mogą na tym zarówno zyskać jak i stracić.

LCC i touroperatorzy będą funkcjonować równolegle

Z punktu widzenia turysty będą widoczne dwa modele. Jeden o podłożu jakby „kontraktowym”, czyli względnie stabilnych cen i z ofertą hoteli aktualną u organizatorów niemal do ostatniej chwili, a drugi „wolnorynkowy” z mocno wahającymi się cenami wyjazdów i z dość wcześnie (ponieważ należy dotrzymać kontraktów z touroperatorami) „znikającymi” hotelami. Każdy będzie, niczym diesle i benzyniaki, miał swoich zwolenników i przeciwników.

CCC – cena czyni cuda – można kierując się tą zasadą próbować typować biznesowego zwycięzcę przyszłości. Jest on jednak nie do określenia, ponieważ oba segmenty będą istniały równolegle. Przewagę biznesową w roku 2015 miały tanie linie, które często na swoją korzyść rozstrzygały wojny o klienta na lokalnych rynkach. Była to jednak istota danej chwili. W świetle długofalowej polityki cen sieci hotelowych i tanich linii sytuacja może się jednak wielokrotnie i w każdej chwili zmieniać.