E-zdrowie w UE

Przeczytaj także: Opieka medyczna już bez RMUA

Skąd to opóźnienie technologiczne?

Pytani, dlaczego w większym stopniu nie korzystają z usług e-zdrowia, lekarze ogólni podawali następujące powody: brak wynagrodzenia (79 proc.), niedostateczne umiejętności informatyczne (72 proc.), niekompatybilność systemów (73 proc.) oraz brak ram regulacyjnych dotyczących poufności i prywatności korespondencji elektronicznej między lekarzem a pacjentem (71 proc.).

Wymiana informacji medycznych

• 48 proc. szpitali w UE wymienia pewne informacje medyczne z lekarzami ogólnymi drogą elektroniczną, a 70 proc. szpitali w UE prowadzi taką wymianę z zewnętrznymi świadczeniodawcami. Pod tym względem przoduje Dania, Estonia, Luksemburg, Holandia i Szwecja (100 proc. szpitali opieki doraźnej w tych państwach prowadzi w pewnym zakresie wymianę informacji medycznych).
• Lekarze ogólni tylko w ograniczonym stopniu korzystają z elektronicznych recept i dość rzadko korespondują mailowo z pacjentami (odpowiednio 32 proc. i 35 proc.). Na polu recept elektronicznych prym wiedzie Estonia (100 proc.), tuż za nią plasuje się Chorwacja (99 proc.) i Szwecja (97 proc.). Jeśli chodzi o korespondencję elektroniczną, najlepsze wyniki odnotowano w Danii (100 proc.), następnie w Estonii (70 proc.) i we Włoszech (62 proc.).
• Niespełna 8 proc. szpitali w UE prowadzi elektroniczną wymianę informacji medycznych ze świadczeniodawcami z innych państw UE.

Telezdrowie

Tylko 9 proc. szpitali oferuje pacjentom możliwość zdalnego monitorowania, która może ograniczyć konieczność hospitalizacji i sprawić, że pacjenci prowadzący niezależne życie będą bardziej bezpieczni. Mniej niż 10 proc. lekarzy ogólnych udziela pacjentom konsultacji on-line, a poniżej 16 proc. takich lekarzy konsultuje się tą drogą z innymi specjalistami.

Informacje o badaniu
W ramach wspomnianych analiz zbadano wykorzystanie narzędzi i usług cyfrowych w dziedzinie zdrowia: korzystanie z elektronicznej dokumentacji medycznej i dostęp do niej, telezdrowie, wymiana informacji między pracownikami medycznymi itd. Gdyby te rozwiązania były powszechnie stosowane, pacjenci mieliby lepszy dostęp do informacji i byliby bardziej zaangażowani we własne leczenie. Wzrosłaby także dostępność porad zdrowotnych i leczenia, a krajowe systemy opieki zdrowotnej mogłyby stać się bardziej efektywne. Do narzędzi e-zdrowia należą: a) elektroniczna dokumentacja medyczna, b) wymiana informacji medycznych, c) telezdrowie i d) dokumentacja medyczna gromadzona przez pacjentów (Personal Health Records).