Infrastruktura transportowa w Polsce w złym stanie

Przeczytaj także: Budowa autostrad: kolejne komplikacje

W ciągu najbliższych czterech lat Polska będzie wdrażać szerokie programy budowy i renowacji infrastruktury transportowej. Działania te będziemy realizować przede wszystkim ze względów sportowych. Pieniądze na naprawę polskich dróg, polskiej sieci kolejowej oraz rozbudowę i modernizację polskiego transportu lotniczego będą pochodzić z dwóch źródeł: Unii Europejskiej i budżetu państwa. Jednak skorzystanie ze środków unijnych obwarowane jest pewnego rodzaju ograniczeniami natury administracyjnej, które mają to do siebie że pochłaniają dużo energii i nade wszystko czasu. A jego mamy coraz mniej. Euro 2012 coraz bliżej, a pracy do wykonania mamy mnóstwo. Do tego dochodzą inne poważne problemy, jak choćby ten związany z brakiem „rąk do pracy”. Większość bowiem polskich fachowców i specjalistów – już dawno - wyjechała z kraju.

Naszym bolączkom w zakresie infrastruktury transportowej próbują także zaradzić specjaliści z OECD, którzy w niedawno opublikowanym biuletynie „Economic Survey of Poland, 2008”, wskazują na działania które powinniśmy podjąć, aby szybko i skutecznie ją poprawić oraz unowocześnić. Ich zdaniem w Polsce należy zwrócić szczególną uwagę na kilka spraw. Po pierwsze, władze kraju powinny wykazywać wysoką czujność, co do różnego rodzaju zmów i tajnych porozumień, jakie dominują w środowisku dostawców materiałów budowlanych. Chodzi tutaj przede wszystkim o stosowanie odpowiednich procedur przetargowych, które w skuteczny sposób będą zabezpieczać interes obu stron. W celu urzeczywistnienia tych zamierzeń konieczna jest więc poprawa zapisów prawnych dotyczących: sposobów oraz metod przeprowadzania przetargów publicznych (zamówień publicznych), procedur wydawania pozwoleń budowlanych, zakresu prowadzonych badań archeologicznych oraz metod kontroli stanu środowiska naturalnego.

Po drugie, rzeczą istotną jest to, aby Polska stworzyła odpowiednie instrumenty, a nawet strategię, która zabezpieczałaby ją przed ryzykiem kursowym i jednocześnie pozwalała na lepsze wykorzystanie środków z funduszy unijnych. Po trzecie, potrzebna jest lepsza koordynacją oraz ściślejsza współpraca różnych polskich ministerstw oraz innych rzędów państwowych w zakresie efektywności wykorzystywania środków unijnych na projekty infrastruktury transportowej. Po czwarte, w opinii przedstawicieli OECD, poprawa infrastruktury drogowej powinna uwzględniać cały zestaw jasnych i ściśle określonych kryteriów dotyczących kosztów realizacji przedsięwzięcia, sposobów jego oceny oraz terminów wykonania.