Technologie teleinformatyczne w biznesie

Przeczytaj także: 42% Polaków wierzy w innowacyjność firm

W raporcie wymieniono różne przykłady pozytywnego wpływu rozwiązań teleinformatycznych na innowacyjność i przedsiębiorczość. Pierwszym z nich jest zwiększenie liczby nowych możliwości biznesowych. Firmy mogą wprowadzać na rynek innowacyjne produkty i usługi, takie jak strumieniowa transmisja muzyki i filmów, handel elektroniczny czy przetwarzanie w chmurze. Drugi obszar to poprawa dostępu do rynku, na przykład dzięki rozszerzeniu geograficznego zasięgu działania przez przedsiębiorców i wyspecjalizowane, niszowe firmy. Trzeci istotny aspekt to obniżenie kosztów transakcji między przedsiębiorstwami — w szczególności mniej istotna staje się odległość między siedzibami dostawców, partnerów i klientów.

Patrik Regårdh z Laboratorium Społeczeństwa Sieciowego (Networked Society Lab) firmy Ericsson powiedział: „Stwierdziliśmy, że nie przedsiębiorstwa i instytucje, ale użytkownicy indywidualni w największym stopniu przyczyniają się do rozwoju gospodarczego powiązanego z rozwojem teleinformatyki. Organy administracji publicznej dopasowują swoje działanie do zmieniających się potrzeb obywateli, a przedsiębiorstwa korzystają z innowacyjnych rozwiązań teleinformatycznych w celu zwiększenia wewnętrznej efektywności. Co ważniejsze, odpowiednie decyzje administracyjne mają wpływ na rozwój zastosowań teleinformatyki w przedsiębiorstwach. Dlatego zmiany proceduralne, regulacje prawne i planowanie w połączeniu z pracami badawczymi, wsparciem nowatorskich przedsięwzięć i finansowaniem stanowią kluczowe czynniki postępu. Są to niezwykle ważne elementy ułatwiające firmom różnej wielkości bardziej efektywną komunikację i współpracę, a także funkcjonowanie na konkurencyjnym rynku”.

Dodatnia korelacja między stopniem rozwoju rozwiązań teleinformatycznych i wskaźnikami rozwoju ekonomicznego jest odnotowywana w wielu raportach naukowych i analizach przykładów biznesowych. W raporcie opublikowanym w 2012 roku przez Wyższą Szkołę Handlową w Sztokholmie stwierdzono w szczególności, że wzrost wskaźnika rozpowszechnienia dostępu szerokopasmowego o 1 punkt procentowy powoduje wzrost liczby nowo rejestrowanych przedsiębiorstw o 3,8%.

Oprócz miast zajmujących czołowe pozycje w rankingu, czyli Nowego Jorku, Sztokholmu i Londynu, w raporcie uwzględniono także Pekin, Buenos Aires, Kair, Delhi, Dhakę, Stambuł, Dżakartę, Johannesburg, Karaczi, Lagos, Los Angeles, Manilę, Meksyk, Moskwę, Bombaj, Paryż, São Paulo, Seul, Szanghaj, Singapur, Sydney i Tokio. Do obliczenia współczynnika łącznych korzyści dla poszczególnych miast wykorzystano 28 wskaźników. Wskaźniki te należą do dwu kategorii: pierwsza z nich określa poziom rozwoju technologii teleinformatycznych, a druga korzyści z inwestycji w teleinformatykę ze społecznego, ekonomicznego i ekologicznego punktu widzenia.