Starzenie się a kult młodości

Przeczytaj także: Starzenie się społeczeństwa globalnym problemem

W ciągu ostatnich stuleci znacząco wzrosła długość życia człowieka. O ile jeszcze 200 lat temu przeciętnie dożywało się 40 lat, o tyle dziś czas życia wydłużył się niemal o 30 lat – ze średnią 67. Ta średnia będzie się stale wydłużać, gdyż dziś dysponujemy coraz lepszymi metodami leczenia chorób, coraz dłużej też utrzymujemy dobrą kondycję psychiczną i fizyczną. Począwszy od 1950 roku, co 10 lat podwajała się liczba osób żyjących ponad 100 lat, dlatego przewiduje się, że czas życia przeciętnego Europejczyka nadal będzie się wydłużać.

Starość? Pomyślę o tym po siedemdziesiątce!

Wydłużanie się życia ma swoje konsekwencje w podejściu i myśleniu o starości, zmienia się jej „definicja” i przesuwa jej granica. Biorący udział w badaniu polscy respondenci uważają 48 lat za początek wieku średniego, a dopiero 72 lata za początek starości. Jak wynika z badania, najlepszym okresem rozwojowym jest dla nas czwarta dekada życia – pełnię swoich możliwości kreatywnych, fizycznych czy seksualnych Polacy umiejscawiają w przedziale od 30. do 38. roku życia. Takie podejście do wieku to konsekwencja nowoczesnego stylu życia, w którym raz po raz przesuwamy granicę dorastania i młodości: uczymy się dłużej, na później przesuwamy decyzje o małżeństwie i posiadaniu dzieci.

Starzejemy się z wdziękiem
Zdecydowana większość, bo aż 74 proc., Polaków wierzy, że będzie się starzeć z wdziękiem, nieco ponad połowa już dziś uważa, że wygląda młodziej niż większość ludzi w ich wieku, i czuje się młodziej, niż wskazuje na to wiek. Tylko co czwarty badany (26 proc.) deklaruje, że będzie walczyć z procesem starzenia i zrobi wszystko, żeby dłużej pozostać młodym, pozostałe 74 proc. akceptuje proces starzenia i jest zadowolone z tego, jak on przebiega. Zaledwie 15 proc. Polaków rozważałoby operację plastyczną, która miałaby pomóc w zachowaniu młodości.

Obawiamy się żyć zbyt długo i chcemy żyć tylko „wystarczająco długo”

Pomimo iż widzimy wiele korzyści związanych z wiekiem, takich jak doświadczenie, umiejętności, wiedza, starość niesie ze sobą wiele obaw. W związku z podeszłym wiekiem Polacy obawiają się najbardziej chorób i bólu (41 proc. mężczyzn i 51 proc. kobiet), bycia obciążeniem dla innych (35 proc. mężczyzn i 49 proc. kobiet), osłabienia możliwości fizycznych i psychicznych (35 proc. mężczyzn i 49 proc. kobiet). Niepokoi nas także utrata środków finansowych, utrata atrakcyjności fizycznej, a także nuda i samotność.
Chociaż powszechne wydaje się marzenie o życiu wiecznym, a przynajmniej stuletnim, badanie przeprowadzone przez Euro RSCG Sensors wykazało, że Polacy obawiają się nie tylko tego, że będą żyli zbyt krótko, ale również tego, że mogą żyć zbyt długo. Oczywiście chcemy żyć długo, ale pod warunkiem zachowania zdrowia i witalności. W momencie, kiedy zaczynają się problemy ze zdrowiem, długie życie przestaje być dla nas atrakcyjne.