Mecz piłkarski a bezpieczeństwo imprez masowych

Przeczytaj także: Imprezy masowe - ustawa o bezpieczeństwie

Istotniejsze dla kibica sportowego są zmiany w zakresie przepisów karnych ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych. Przede wszystkim sankcjonowane będzie niewykonanie polecenia porządkowego wydanego na podstawie ustawy, regulaminu obiektu (terenu) lub regulaminu imprezy masowej przez służby porządkowe lub informacyjne (tzw. stewardów). Powyższe uchybienie zagrożone będzie karą ograniczenia wolności albo grzywną nie niższą niż 2.000 zł. Co więcej, takiej samej karze podlegał będzie każdy, kto znajdzie się w sektorze innym, niż wskazany na bilecie (karcie kibica) i na wezwanie osoby uprawnionej nie opuści tego sektora.

Ponadto w ustawie pojawi się art. 57a, zgodnie z którym karane będzie (na takich samych zasadach co niewykonanie polecenia porządkowego) zakrywanie twarzy w celu uniemożliwienia lub istotnego utrudnienia rozpoznania osoby. Wynika z powyższego, że każdy kto będzie zakrywał twarz szalikiem znajdzie się w orbicie zagrożonych powyższą sankcją. Należy jednak wskazać, że powyższy czyn zabroniony musi być działaniem kierunkowym. Oznacza to, że niezbędnym dla skazania będzie udowodnienie działania sprawcy w jednym z powyższych celów. Dalej więc będzie można skryć twarz w szaliku ze względu na przenikliwe zimno.

Wreszcie, zmianie ulegnie przepis traktujący o zakazie prowokowania kibiców. Dotychczas zakaz ten obejmował jedynie spikera zawodów sportowych. Począwszy od 13 stycznia 2012 roku prowokację kibiców będzie można zarzucić każdemu, a więc także piłkarzom, trenerom, czy nawet innym kibicom. Sankcją za takie działanie będzie grzywna (nie mniejsza niż 180 stawek dziennych) albo kara ograniczenia wolności.

Zmiana przepisu jest wielce pożądana. Opierając się na dotychczasowych doświadczeniach można wskazać na liczne zachowania osób innych niż spiker, które w sposób jednoznaczny prowokują kibiców i wywołują wzmożoną agresję na trybunach. Ostentacyjne gesty piłkarzy drużyny przeciwnej w stronę kibiców (np. po zdobytej bramce) w sposób istotny potęgują agresję i niepożądane zachowania uczestników imprezy. Także działania podejmowane przez tzw. „gniazdowych” (osób wyposażonych w mikrofon, które odpowiadają za doping na trybunach i najczęściej stoją tyłem do boiska) mogą nosić znamiona prowokacji zwłaszcza, gdy zachęcają do działania niezgodnego z przepisami.

Jedynie tytułem wzmianki należy wskazać na wprowadzenie do kodeksu postępowania karnego możliwości prowadzenia rozprawy na odległość. Chuligan zatrzymany na stadionie za popełnienie przestępstwa stadionowego, które podlega rozpoznaniu w trybie przyspieszonym, nie zawsze będzie doprowadzany do sądu na rozprawę. Zostanie umieszczony w specjalnie przygotowanym pomieszczeniu na terenie stadionu (wszystkie cztery stadiony, na których odbywać się będzie EURO 2012 są w taką salę wyposażone). Będzie go można skazać za pomocą łącza teleinformatycznego. W takim przypadku sędzia będzie orzekał z sądu, a oskarżony przebywał na stadionie i może go opuścić już jako skazany.

Zakres przedmiotowego artykułu nie pozwala na szersze omówienie powyższych kwestii. Praktyka pokaże jak (i czy w ogóle) funkcjonować będą te przepisy. Skoro bowiem dozwolone jest spożywanie alkoholu w trakcie meczu, to można zaryzykować stwierdzenie, że większość przestępstw chuligańskich będzie dokonywana pod jego wpływem. Wówczas skazanie, jeśli tylko oskarżony zgłosi fakt pozostawania w stanie nietrzeźwości (chyba że sąd sam zauważy ten stan), stanie się niemożliwe do czasu wytrzeźwienia sprawcy. Może się wówczas okazać, że ustawodawca sam zanegował funkcjonowanie idei „sądów stadionowych” w praktyce. Nastąpiłoby wtedy znane powszechnie zjawisko „wylania dziecka z kąpielą”.

Nie sposób omówić wszystkie zmiany jakim podlegać będzie w najbliższej przyszłości każda impreza masowa. Omówione zostały jedynie te najważniejsze z perspektywy meczu piłkarskiego. Należy ocenić je pozytywnie, o ile tylko uda się efektywnie je realizować. Bezpieczeństwo imprez masowych, w szczególności meczów piłkarskich jest bowiem ważnym – społecznie – elementem prawidłowego funkcjonowania państwa, które winno radzić sobie z tak wąskim zagadnieniem bezpieczeństwa jak imprezy masowe. Niech stadiony staną się miejscem weekendowych spotkań lokalnej społeczności (także rodzinnej), a nie jedynie lokalnych rzezimieszków o wątpliwej jakości poglądach na rzeczywistość.