Opłaty energetyczne rosną i będą wzrastać

Przeczytaj także: Polityka energetyczna UE a polski rynek energii

Jak wynika z raportu Business Center Club „Polityka energetyczna. Zagrożenia dla polskiej gospodarki.” w latach 2007-2009 nastąpił w Polsce gwałtowny wzrost cen energii elektrycznej „czarnej”. Doprowadził on do ich zrównania z poziomem notowanym w starych krajach Unii Europejskiej. Brak zwolnień i obniżek opodatkowania energii elektrycznej, które powszechnie stosują kraje UE-15 spowodował, że stawka akcyzy płacona przez polskich energochłonnych producentów należy do najwyższych w Unii Europejskiej.

Dyrektywa Rady Europy nr 2003/96/WE daje krajom członkowskim UE możliwość ograniczania kosztów wynikających z opodatkowania energii elektrycznej, np. w przypadku obawy utraty konkurencyjności. Niemcy na tej podstawie obniżyli akcyzę z poziomu 12.30 €/MWh do 0,62 €/MWh. Polski Minister Finansów uznał natomiast, iż brak jest uzasadnienia dla stosowania takich rozwiązań w stosunku do rodzimych producentów energochłonnych.

„Krajowe polityki energetyczne redukują obciążenia naszych europejskich konkurentów między innymi poprzez stosowanie zapisów dyrektywy 2003/96/WE. W Polsce żaden przemysłowy odbiorca energii elektrycznej z podobnych rozwiązań nie korzysta. Z tego powodu różnice w kosztach polityki energetycznej z roku na rok rosną. W porównaniu z producentem niemieckim polski producent energochłonny zapłaci z tego tytułu w roku 2009 o 80 zł/MWh więcej, podczas gdy do roku 2030 suma ta osiągnie poziom 259 zł/MWh. Spowoduje to trwałą utratę konkurencyjności, ograniczenie produkcji i likwidację wielu zakładów” – mówi Henryk Kaliś, przewodniczący Forum Odbiorców Energii Elektrycznej i Gazu.
W Niemczech koszty związane z polityką energetyczną ponoszą odbiorcy komunalni. Tylko w części obciążają one odbiorców przemysłowych, a producentów energochłonnych jedynie w minimalnym stopniu. Z analizy FOEEiG wynika, że z tego powodu pomimo wyższych cen energii elektrycznej „czarnej” energochłonny odbiorca przemysłowy w Niemczech poniesie niższe koszty energii elektrycznej: o 14,44 EUR/MWh w roku 2010, o 13,22 EUR/MWh w roku 2011 i o 17,19 EUR/MWh w roku 2012.

„Systematyczny wzrost kosztów energii elektrycznej powodują systemy wspierania rozwoju energetyki odnawialnej i skojarzonej znane jako „kolorowe certyfikaty”. Mają one charakter administracyjnie narzuconych parapodatków. Koszty którymi obciążone są zakłady przemysłowe nie wynikają z wielkości krajowej produkcji energii odnawialnej czy skojarzonej, nie mają też bezpośredniego związku z przyrostem mocy wytwórczych. Zależą jedynie od decyzji Ministra Gospodarki – twierdzi Henryk Kaliś, przewodniczący Forum Odbiorców Energii Elektrycznej i Gazu – „W zakładach energochłonnych takich jak np. ZGH „Bolesław” S.A. koszty polityki energetycznej powodują ponad 5% wzrost kosztów produkcji. Przy obecnym poziomie światowej i europejskiej konkurencji tak znaczna różnica kosztów wytwarzania musi powodować znaczące pogorszenie sytuacji polskich producentów” – dodaje.
Zdaniem FOEEiG podstawowe wady systemu kolorowych certyfikatów to:

• brak związku pomiędzy kosztami ponoszonymi przez odbiorców a wielkością produkcji energii odnawialnej i skojarzonej;
• brak zróżnicowania wysokości i czasu funkcjonowania systemu wsparcia uzależnionego od technologii produkcji energii elektrycznej;
• dotowanie dużych elektrowni wodnych;
• gwałtowny rozwój generacji opartej na wątpliwej z punktu widzenia energetycznego i ekologicznego technologii współspalania biomasy w elektrowniach systemowych;
• powstanie barier ograniczających swobodę obrotu energią elektryczną a przez to rozwój konkurencyjnego rynku.