Ataki na banki - techniki hakerów

Przeczytaj także: Jak okradane są konta bankowe?

Zautomatyzowane ataki

Jak wynika z artykułu, finansowe szkodliwe programy występują w różnych formach i rozmiarach, a ich celem często są konkretne organizacje. Sposób działania szkodliwych programów zwykle zależy od zabezpieczeń banku. To oznacza, że cyberprzestępcy nie muszą marnować czasu na stworzenie zbyt złożonego szkodliwego oprogramowania. Istnieje kilka metod, przy pomocy których można obejść zabezpieczenia bankowe i przechwycić informacje o użytkowniku. Jeżeli bank wykorzystuje uwierzytelnienie jednokierunkowe ze statyczną nazwą użytkownika i hasłem, wystarczy tylko przechwycić uderzenia klawiszy. Jednak niektóre banki stworzyły dynamiczne klawiatury i aby wprowadzić hasło użytkownik musi kliknąć "losowo wybraną" sekwencję. Autorzy szkodliwego oprogramowania obchodzą tego typu zabezpieczenia przy pomocy dwóch różnych metod - tworzą zrzuty ekranu w momencie odwiedzania przez użytkownika określonej strony lub gromadzą informacje wysłane na stronę, przechwytując formularz. W obu przypadkach skradzione dane są przetwarzane później.

Uzyskiwanie dostępu do kont komplikuje nieco wykorzystywanie numerów TAN (Transaction Authorisation Numbers) w celu podpisywania transakcji. TAN może pochodzić z fizycznej listy wydawanej posiadaczowi konta (na przykład, w postaci karty-zdrapki) przez instytucję finansową albo może być wysyłany SMS-em. W obu przypadkach, cyberprzestępca nie ma dostępu do numeru TAN. W większości przypadków, wykorzystywane przez cyberprzestępców szkodliwe oprogramowanie przechwytuje informacje wprowadzane przez użytkownika w sposób podobny do opisanego wyżej. Gdy użytkownik wprowadzi TAN, szkodliwe oprogramowanie przechwyci te dane i wyświetli fałszywy komunikat o błędzie lub wyśle na stronę finansową nieprawidłowy TAN. W rezultacie, użytkownik może wprowadzić inny TAN. Czasami do przeprowadzenia transakcji mogą być wymagane dwa TAN-y - zależy to od organizacji i zaimplementowanych przez nią systemów bezpieczeństwa. Jeśli do dokonania transakcji wymagany jest tylko jeden TAN, opisany wyżej atak mógłby pozwolić cyberprzestępcy na dokonanie dwóch transakcji.

Jak zaznacza Schouwenberg powodzenie takiego ataku jest w dużym stopniu uzależnione od implementacji systemu TAN. Niektóre systemy nie posiadają daty wygaśnięcia TAN-u; kolejny TAN na liście musi być kolejnym TAN-em, który zostanie użyty. Jeśli kolejny TAN na liście nie zostanie wprowadzony na stronę banku, cyberprzestępca będzie mógł użyć go natychmiast lub zachować do późniejszego wykorzystania. Jednak skradzione TAN-y posiadają krótszy okres życia niż statyczna nazwa użytkownika i hasło ze względu na to, że użytkownik, który stale napotyka na problemy podczas sesji transakcji bankowych online, z pewnością zadzwoni do banku z prośbą o pomoc.

Jeżeli TAN-y są wysyłane do posiadacza konta za pośrednictwem SMS-a, dla każdej unikatowej transakcji może być wydany unikatowy TAN przy użyciu metody podobnej do uwierzytelnienia dwukierunkowego. Od tego momentu cyberprzestępcy muszą rozpocząć przetwarzanie danych w czasie rzeczywistym za pomocą ataku Man-in-the-Middle.

Przekierowywanie ruchu

Kolejną metodą wykorzystywaną przez cyberprzestępców jest przekierowywanie ruchu. Można dokonać tego na wiele sposobów, z których najłatwiejszym jest zmodyfikowanie pliku "hosts" systemu Windows.

Plik ten, zlokalizowany w folderze %windows%\system32\drivers\etc, może zostać wykorzystany do obejścia sprawdzania DNS (Domain Name Server). DNS służy do tłumaczenia nazw domenowych na adresy IP. Nazwy domenowe stosowane są jedynie ze względu na wygodę użytkowników, natomiast komputery wykorzystują adresy IP. Jeżeli plik hosts zostanie zmodyfikowany, tak aby kierował określoną nazwę domenową na adres IP fałszywej strony, użytkownik zostanie nieświadomie przekierowany do miejsca przygotowanego przez cyberprzestępcę.

Kolejną metodą przekierowywania ruchu jest modyfikowanie ustawień serwera DNS. Zamiast próbować obejść sprawdzanie DNS ustawienia są zmieniane w taki sposób, że maszyna wykorzystuje inny, zainfekowany serwer DNS. Większość osób, które surfują po Internecie z domu, wykorzystuje serwer DNS należący do ich dostawców usług internetowych. W rezultacie, celem ogromnej większości tego typu ataków były stacje robocze. Jednak gdy dostęp do Internetu uzyskiwany jest przez router, najczęściej to właśnie router jest odpowiedzialny za centralne sprawdzanie DNS. Przeprowadzono wiele ataków na routery, których celem było zmodyfikowanie ustawień serwera DNS. Biorąc pod uwagę zwiększone zainteresowanie problemem braku odpowiedniego zabezpieczenia routerów, według autora artykułu, ataki te staną się prawdopodobnie bardziej rozpowszechnione. Ataki XSS mogą być wykorzystywane do modyfikowania pewnych kluczowych ustawień, takich jak wykorzystywany serwer DNS, poprzez skłonienie użytkownika do odwiedzenia określonej strony internetowej.