Tydzień 7/2007 (12-18.02.2007)

Przeczytaj także: Tydzień 6/2007 (05-11.02.2007)

• W opinii Komisji Europejskiej inflacja w Polsce w 2007 roku wyniesie ok. 2%.
• Według GUS styczniowa inflacja wyniosła 1,7% r/r (w grudniu była na poziomie 1, 4% r/r). Przyczyną wzrostu inflacji jest wzrost cen żywności.
• W opinii Ministerstwa Gospodarki w 2007 roku eksport wzrośnie o 16,5% i wyniesie ok. 108,9 mld euro, a import o 15,8% i osiągnie wartość 112,4 mld euro.
• Według prognoz rządowych bezrobocie w lutym wzrośnie do 15,3-15,4% (w styczniu wyniosło 15,2%), a w kwietniu powinno już spaść do poziomu 15,1-15,2%.
• Niemiecki "Handelsblatt" poinformował, że Polska odrzuciła cztery warianty niemieckiej pomocy w razie przerwy w dostawach gazu z Rosji. Nie udało się uzgodnić inwestycji, która umożliwiłaby odwrócenie kierunku przepływu w gazociągu jamajskim.
• Powstaje projekt zmian ustawowych dotyczący spółdzielni mieszkaniowych. Zakłada on wprowadzenie pełnego prawa własności dla członków spółdzielni. Będą oni mieli możliwość wykupu po cenie nominalnej mieszkań lokatorskich na pełną własność co oznacza, że będzie to wartość mieszkania przed denominacją i będzie obniżona o wartość spłat dokonanych przez lokatora i budżet państwa na rzecz spółdzielni. Ustawa będzie dotyczyć ponad 700 tys. mieszkań. Po wykupie mieszkania właściciel będzie mógł w pełni dysponować swoją własnością, a mieszkanie będzie miało własną księgę wieczystą.
• Maleją szanse powstania ustawy o upadłości konsumenckiej, bo projekt został już odrzucony na etapie dyskusji w komisjach sejmowych. Przeciw projektowi w obecnej formie wypowiedziała się także Krajowa Izba Gospodarcza i NBP. Krytycznie wypowiedział się Sąd Najwyższy i Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Miał on dotyczyć dłużników, którzy "znaleźli się w stanie niewypłacalności z przyczyn obiektywnych, ale także tych, którzy w pewien sposób temu zawinili". Jego istotą było określenie sposobów postępowania w tym zakresie, w zależności od sytuacji majątkowej dłużnika. Słabością projektu miało być rozpatrywanie spraw przed kolegium, a nie przed sądem.
• MSP wezwało Eureko do wycofania z Trybunału Arbitrażowego pozwu w sprawie prywatyzacji PZU. W odpowiedzi Eureko stwierdza, że obecnie nie ma podstaw do wycofania sprawy z arbitrażu. Jedynym powodem mogłoby być wypracowanie kompromisu.
• Trwają prace nad projektem ustawy o organizmach zmodyfikowanych genetycznie, sposobie kontrolowania i monitorowania upraw GMO na terytorium Polski i odpowiedzialności plantatorów.
• Na początku roku Eureko złożyło ofertę odkupienia od PZU deficytowych oddziałów wschodnich: PZU Litwa i PZU Ukraina. Nowe kierownictwo PZU uważało, że poprzedni przedstawiciele Eureko w zarządzie spółki podjęli te decyzje ze szkodą dla PZU. Nowy szef PZU J. Netzel postawił jednak warunek, że oddziały te po sprzedaży musiałyby zachować w nazwie logo PZU, a Holendrzy musieliby za to drogo zapłacić ( w Polsce ta marka wyceniana jest na prawie 2 mld zł).
• Rośnie produkcja samochodów. W styczniu wyprodukowało ok. 64,5 tys. samochodów (o 13% r/r więcej). Największym producen­tem jest Fiat, który w tym okresie wyprodukował ok. 28 tys. aut (wzrost o 27% r/r). W produkcji pojazdów dostawczych nastąpił jednak spadek (o ok. 9% r/r).
• Rok obowiązywało ukraińskie embargo na polskie mięso. Teraz Ukraina zniosła te ograniczenia dla 23 polskich zakładów mięsnych.
• Brak aktualnej umowy z Rosją dot. korzystania z Cieśniny Pilawskiej jako drogi wodnej umożliwiającej wypłynięcie z Zalewu Wiślanego jest przyczyną sporych strat. Jeśli nie dojdzie do porozumienia, Polska zamierza za 68 milionów euro z unijnego programu "Infrastruktura i środowisko" przekopać Mierzeję Wiślaną i zapewnić sobie wyjście na morze.

Komentarz do wydarzeń gospodarczych

---

ZAAWANSOWANE NEGOCJACJE BIZNESOWE SĄ SZTUKĄ (CZ.2) WSTĘPNE UWAGI DO PROCESÓW NEGOCJACJACYJNYCH (CZ.2) - czyli na początek kilka ogólnych, a potem nawet pryncypialnych uwag.

2.1.Każdy prawie krok w biznesie związany jest z tą szczególną formą kontaktów międzyludzkich, jakimi są negocjacje. Wyjątkowość tego typu kontaktów wynika stąd, że ten kto dąży do zaspokojenia jakiejś swojej potrzeby często staje przed problemem niemożności jej zrealizowania tylko własnymi siłami, lub też nie może tego zrobić bez naruszenia interesów innych ludzi. Wówczas to, aby jednak zaspokoić tę potrzebę staje on przed koniecznością podjęcia próby:

• uzyskania akceptacji otoczenia dla swojej koncepcji działania, lub przynajmniej jego neutralności
• zapewnienia sobie czyjegoś współdziałania w realizacji tej koncepcji.

Droga do osiągnięcia tego celu zawsze prowadzi przez negocjacje, czyli przez specyficzny sposób komunikowania się z partnerem, który niekiedy bywa też oponentem. Celem takich negocjacji jest wymiana poglądów, zwiększenie stopnia zrozumienia się, wypracowanie wspólnego widzenia spraw, ale też ustalenie warunków ugody, a następnie zawarcie jej. Taka ugoda jako wynik negocjacji jest możliwa, gdy między partnerami zaistnieje porozumienie we wszystkich istotnych (!) kwestiach dotyczących danej sprawy (co wcale nie oznacza, że nie pozostają obszary, w których strony różnią się i mimo to zawierają ugodę). Tylko partnerski charakter negocjacji umożliwia osiągnięcie takiego porozumienia, które jest realne i realizowalne, które ma szansę stać się porozumieniem stabilnym przynajmniej w okresie jego obowiązywania!

Chcesz pozyskać partnerów dla współpracy w realizacji swojej koncepcji. Rozpoczynając negocjacje musisz przestrzegać reguł. Przede wszystkim musisz mieć świadomość, że druga strona w tym procesie to nie są Twoi przeciwnicy, czy też wrogowie mimo, że przystępując do rozmów możecie mieć w szeregu kwestiach sprzeczne interesy (np. w sprawie wysokości kosztów kooperacji, terminów realizacji, okresu gwarancyjnego, warunków obsługi serwisowej itp.). Zadaniem Twoim jest, aby w trakcie negocjacji stali się oni Twoimi biznesowymi partnerami i byli nimi również później, w trakcie realizacji Twoich celów i w zaspokajaniu Twoich potrzeb na warunkach ugody, którą z nimi wynegocjujesz.

Zacznij więc od założenia, że jeśli chcesz z kimś zawrzeć ugodę, to musisz wpierw poznać jego poglądy i potrzeby, by następnie uszanować je w trakcie negocjacji. Ten szacunek do poglądów i potrzeb negocjacyjnego partnera winien mieć miejsce tak w trakcie samych negocjacji, jak i później, w trakcie realizacji warunków ugody. Uważam, że tak w trakcie negocjacji jak i realizacji warunków ugody obie strony realizując własne cele i zaspokajając swoje potrzeby winny robić wszystko, by ten partnerski układ umacniać i utrwalać. Oznacza to, że partnerzy w negocjacjach winni być przygotowani tak do:

• obrony swoich interesów odpowiednią argumentacją, jak i
• wykazywania się niezbędną otwartością na argumenty drugiej strony.

2.2. Siadając do stołu negocjacyjnego powinieneś mieć zawsze świadomość, że warunkiem stabilnej i trwałej ugody jest przede wszystkim zaufanie partnerów do siebie.

Przez przystąpienie do negocjacji strony potwierdzają, że początkowy, wyjściowy poziom wzajemnego zaufania uważają za wystarczający. Ważne jest więc to, aby przebieg późniejszych negocjacji przynajmniej to potwierdził. Dlatego każdy z negocjacyjnych partnerów dbając o zgodność warunków przyszłej ugody ze swoimi interesami równocześnie musi także dbać o to, aby proponowane przez niego w trakcie negocjacji tak kompleksowe, jak i cząstkowe rozwiązania nie obniżyły poziomu zaufania do niego, by do wykonywania tej części zobowiązań, które nałoży na niego wynegocjowana umowa startował jako partner przewidywalny i godny zaufania.

Staraj się zawsze być już w trakcie negocjacji jak najbardziej wiarygodny - bo tylko z takimi wchodzi się opłacalne i długotrwałe interesy! Jeśli to możliwe, to w trakcie negocjacji dbaj też o to, byś po ich zakończeniu był dla swojego partnera jeszcze bardziej wiarygodny, niż w chwili gdy je rozpoczynałeś. Dbałość o swoją wiarygodność w interesach, bo to bardzo dobra inwestycja w przyszłość!

CDN

A teraz tradycyjnie zajmijmy się naszymi baranami...

1. Polski rząd budował swoje nadzieje na niezależność energetyczną w dostawach gazu na koncepcjach i obietnicach amerykańskich złożonych premierowi J. Kaczyńskiemu przez wiceprezydenta D. Cheneya. Istota pomysłu polegała na tym, że za około 5 mld USD miał być zbudowany rurociąg z Kazachstanu przez Gruzję, po dnie Morza Czarnego, a następnie przez Ukrainę do Polski. Miał on być zrealizowany przez wydobywające kazachski gaz i zainteresowane w jego sprzedaży w Europie: Texaco, Chevron i Unical. Miał on ominąć Rosję. Pomysł jest jednak dziś coraz mniej realny. Na dorocznym spotkaniu nt. polsko-amerykańskiego dialogu strategicznego w Waszyngtonie Amerykanie stwierdzili, że budowa nowego gazociągu jest zbyt kosztowna, aby była opłacalna. Teraz sugerują oni energetyczną współpracę proponując też rozwiązania ich zdaniem "bardziej realne" i "dające się szybko zrealizować" czyli ... budowę nowych połączeń między siecią gazową Niemiec i Polski. Proponują nam też pomoc... w budowie ultranowoczesnych elektrowni węglowych, które praktycznie nie zanieczyszczają środowiska. Słabością jednak tej koncepcji jest wysoka cena (szacowana na 1,1 mld USD). Amerykanie proponują też swoje uczestnictwo w budowie w naszym kraju elektrowni jądrowej. Komentatorzy zwracają uwagę na argumentację ekonomiczną, ale też podejrzewają, że zmiana amerykańskiego stanowiska w pewnym stopniu jest podyktowana staraniem, by nie pogarszać ostatnio bardzo napiętych stosunków politycznych z Rosją.

2. Polska polityka energetyczna wzbudza wątpliwości w Niemczech. "Handelsblatt" poinformował, że od 2000 roku niemieckie koncerny energetyczne VNG i Wintershall AG oraz niemiecki rząd przedłożyły stronie polskiej co najmniej cztery propozycje dostaw gazu z Niemiec - stałych lub na wypadek kryzysu, a my nie podjęliśmy rozmów. Według gazety w planach była budowa połączenia gazociągu z Greifswaldu do Polski, z Bernau do Szczecina oraz możliwość odwrócenia strumienia gazu przesyłanego rurociągiem "Jamał". W ramach tego planu proponowano możliwość dostaw gazu z niemieckich zbiorników za pomocą gazociągu przebiegającego w okolicach Lasow. Niezadowolenie w niemieckich koncernach i w niemieckim rządzie jest duże, bo spodziewają się oni, że "zamiast poszukiwać rozwiązania, polski rząd podczas szczytu UE w marcu będzie zapewne znów straszyć rosyjskim bojkotem". To w naszej opinii niepokojący sygnał przekazany Polsce za pośrednictwem tej opiniotwórczej gazety.

3. Nowa odsłona konfliktu z Eureko o PZU i nowy pozew do sądu skierowany przez Holendrów. Jego podstawą jest odwołanie w końcówce 2006 roku osób rekomendowanych przez Eureko do rad nadzorczych oraz zarządów spółek zależnych PZU i zastąpienie ich przez osoby, które rekomendacji Eureko nie posiadają. Jest to sprzeczne z umową dodatkową (z 2001 roku) do umowy prywatyzacyjnej z 1999 roku. W pozwie Eureko wzywa MSP do wywiązania się z obowiązku wynikającego z tej umowy i przywrócenia osób rekomendowanych przez Eureko na stanowiska w zarządach i radach nadzorczych spółek zależnych PZU. Pozew wynika z tego, że MSP nie zareagowało na formalne wnioski kierowane przez holenderskiego inwestora w tej sprawie. Obecnie Eureko ma 33% minus jedna, akcji PZU. W 2005 r. Eureko wygrało proces przeciwko polskiemu rządowi przed Trybunałem Arbitrażowym w Londynie. Ostatnio polskie MSP wezwało Eureko, akcjonariusza PZU, do wycofania z Trybunału Arbitrażowego pozwu przeciwko Skarbowi Państwa. Bez skutku.