Ferie zimowe 2016: droższe Egipt i Wyspy Kanaryjskie

Przeczytaj także: Ferie zimowe 2016: Turcja pyta o przyszłość turystyki

Ważne wydarzenia ostatniego tygodnia w turystyce wyjazdowej
1. Nowa turystyczna Dyrektywa wreszcie opublikowana

Ważnym wydarzeniem dla przyszłej działalności branży turystycznej w Polsce i w Europie było opublikowanie nowej turystycznej Dyrektywy w czwartek 11 grudnia 2015 r. Zmieniła ona rozporządzenie nr 2006/2004 i dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE oraz uchyliła dyrektywę Rady 90/314/EWG, która ostatecznie straci moc ze skutkiem od dnia 1 lipca 2018 roku.

W związku z tym, państwa członkowskie, w tym również Polska, będą zobowiązane do uchwalenia i publikacji nowych przepisów krajowych, czyli ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do wykonania tej dyrektywy najpóźniej do dnia 1 stycznia 2018 roku, a przepisy krajowe wdrażające dyrektywę będą stosowane od dnia 1 lipca 2018 r.
Uważniejsza lektura niektórych przepisów Dyrektywy skłania do refleksji, że mogą one prowadzić do zgoła rewolucyjnych zmian w funkcjonowaniu europejskiej turystyki wyjazdowej. Doświadczenie podpowiada przy tym, że nie było to zapewne zamiarem jej twórców, a stało się raczej typowym efektem ubocznym nie do końca przemyślanej twórczości legislacyjnej.


Na szczęście Unia nie jest nadmiernie przywiązana do przepisów, które sama tworzy, czego niezłym dowodem jest rozmontowanie niemal z dnia na dzień fundamentalnego założenia Strefy Schengen, którym była bezwzględna ochrona zewnętrznych granic Unii Europejskiej, a kilka dni później wprowadzenie kontroli na granicach wewnętrznych, których z kolei miało wcale nie być. W ten sposób w okresie tygodnia nastąpiło całkowite przestawienie na odwrót założeń Strefy, która w ocenie wielu polityków była, obok obszaru wspólnego pieniądza, jednym z dwóch najbardziej doniosłych osiągnięć wspólnej Europy. Z dnia na dzień upadła również hołubiona od dziesięcioleci idea ochrony środowiska poprzez zaostrzanie i przestrzeganie norm emisji szkodliwych związków spalin w momencie gdy okazało się, że znacząco przekraczają je wyroby wiodącego w Europie producenta samochodów.

W związku z tym można również śmiało domniemywać, że niektóre frapujące pomysły, które zaistniały w Dyrektywie zostaną potraktowane w elastyczny sposób, gdy okaże się, że mogą one nie być zbyt wygodne dla niektórych podmiotów działających w branży turystycznej.

Inną bardzo istotną kwestią może się też okazać wzajemna relacja regulacji w oparciu o jakie będą prowadzić działalność europejskie firmy turystyczne oraz przepisów regulujących działalność amerykańskich gigantów turystyki (np. Priceline Group Inc, czy Expedia Inc.), które zresztą rozwijają się znacznie szybciej niż firmy europejskie, a więc będą w turystyce światowej odgrywać coraz większą rolę.

Ma to pośredni związek z Transatlantyckim Partnerstwem Handlowym i Inwestycyjnym (TTIP), czyli umową handlową, negocjowaną (wprawdzie z dużymi problemami) pomiędzy Unią Europejską i Stanami Zjednoczonymi. Jej celem jest likwidacja barier regulacyjnych w handlu np. ceł, ograniczeń w zakresie inwestycji, barier pozataryfowych oraz eliminacja różnic w przepisach i standardach, przy zachowaniu właściwego dla każdej ze stron poziomu ochrony konsumenta, w której to kwestii występują niestety bardzo istotne różnice.
W tej sytuacji i w obliczu potencjalnych niespodzianek bardzo istotne może okazać się sprawne i odpowiednio kompetentne przygotowanie krajowych przepisów implementujących Dyrektywę po to, aby po zaciętej walce lobbystycznej proces ten nie przedłużył się - jak to w naszym kraju często bywa - do ostatniej chwili (przed końcem 2017 roku), a także by w dodatku nie zaowocował niedoróbkami, z którymi później nie będzie wiadomo co począć.